Wednesday, 29 December 2021

kambalur ramachandra teertharu 1632 shenbakkam rayavellore matha vyasaraja mutt yati 17 margashira shukla triteeya ಕಂಬಾಳು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು





Sri Kambaluru Ramachandra Tirtha Aradhane :
वंदारुकल्पतरवे वादिकैरवभानवे ।
श्रीरामचंद्रगुरवे नम: कारुण्यसिंधवे ।


info is from sumadhwaseva.com--->

Sri. Kambalur Ramachandra Theertha
Parampare: sOsale vyAsarAja maTa, #17
Period – 1575 to 1632 AD
Peeta Period – 1612 to 1632
Father – Sri Kuppacharya
Family – Pennathur family
Aradhana – Margashira Shudda Triteeya
gurugaLu: shri shripati tIrtharu
shishyaru: shri lakshmIvallabha tIrtharu (uttara adhikAri), shri narasimha oDeyaru  (biDi sanyAsigaLu), shri ratnagarbha oDeyaru (biDi sanyAsigaLu)
5th in succession after Sri Vyasarajaru
Parampare – Vyasaraja Mutt
Vrundavana @ Rayavellore in Arcot District of TN
Mruttika Vrundavana @ Tirumakoodalu

वंदारुकल्पतरवेवादिकैरवभानवे।
श्रीरामचंद्रगुरवेनम: कारुण्यसिंधवे।
ವಂದಾರುಕಲ್ಪತರವೇವಾದಿಕೈರವಭಾನವೇ |
ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗುರವೇನಮ: ಕಾರುಣ್ಯಸಿಂಧವೇ |
vandaarukalpataravE vaadikairavabhaanavE
shrIraamachandraguravE nama: kaaruNyasindhavE |

He is regarded as the “Sampradaya Pravarthakaru” of Sri Vyasaraja Mutt.  He was a great scholar and a debater.  He belongs to Kambaluru family (Sri Vibudendra Tirtharu also belong to the same family).  His poorvikaas are from Coimbatore District in KavileeppaaLayaM village in SatyamangalaM Taluk.

Education – Sri Kambaluru Ramachandra Tirtharu, in his Srimannyaaya Sudha Tippani,  has quoted that he has studied under Sri Vijayeendraru
पदवाक्यप्रमाणज्ञान् सौशील्याद्युपशोभितान् ।
विजयीन्द्रयतीन्द्राख्यान् सेवे विद्यागुरून्मम ॥
Mass conversion to Madhwa Philosophy –  When he was sitting for Chaturmasya in Pennaatturu near Veluru, he had given Madhwa Deekshe to many Kannada speaking Brahmins and converted them to Madhwa philosophy.  Still many such families are still living in Coimbatore District with the surname Pennatturu.
His works –
  1. Srimannyaayasudha VyaaKyaa
  2. Sri Jayatirtha’s Rugbhashya Teeka Vyaakyaa
  3. AitarEya Bhaashya Teeka
  4. TatvavivEka Teeka

Stopping of Big Rock – Raya Vellore –

During his stay once in Rayavellore, some miscreants unable to sustain the growth of Madhwa Shastra and his Vak Chaturya, tried to kill him by throwing a big stone on him, when he was doing japa.  He realized that a big stone is being thrown, so he said “antaraale tista”.  Immediately that rock stood there without falling on any body.  Such was his tapashakthi.  That is why that place which was called as Vellore is called as “Rayavellore” – Raya means “big stone”.  The Rock which was stopped by swamiji is still can be seen near his Vrundavana.
Contemporaries –   Sri Kambalur Ramachandra Tirtharu (1612-1632), Sri Vidyadeesha Tirtharu (1619-1631), Sri Vedanidhi Tirtharu (1631-1635), Sri Sudheendra Tirtharuy (1595-1623), Raghavendra Tirtharu (1623-1671)

“Madhwa Vijaya Nagara”

The area where his vrundavana is located is termed as “Madhwa Vijaya Nagara”, Vellore.  Apart from Sri Kambalur Ramachandra Tirtharu, there are 8 more vrundavanas located in that place. 
They are : 
  1. Sri Vidyapathy Tirtharu.. ……..Sri Uttaradi Mutt
  2. Sri Sathyadiraja Tirtharu.. ……Sri Uttaradi Mutt
  3. Sri Sripati Tirtharu, Sri Vyasaraja Mutt
  4. Sri Kambaluru Ramachandra Tirtharu, Sri Vyasaraja Mutt
  5. Sri Raghavendra Swamigalu, Mruttika Vrundavana
  6. Sri Kesava Udayaru..Bidi Sanyasi, Shishyaru of Satyadiraja Tirtharu
  7. Sri Govinda Madhava Udayaru…..    –  do  –
  8. Sri Bhoovaraga Udayaru….. ……..   –  do  –
  9. Sri Raghunatha Udayaru…..             – do  –


******

info from madhwamrutha.org--->


Sri Kambaluru Ramachandra Theertha took Ashrama from Sri Rama Theertha and is Seventeenth saint from Madhwacharya.

It is a significant fact that of all the Swamiji’s of Sri Vyasaraja parampare, Sri 108 Kambaluru Ramachandra Theertha has a unique name which mentions both his place of origin and has also no appellation like Lakshmi, Vidya etc. as are there for others. He is the second disciple in succession to the famous Sri Lakshmikantha Theertha of Penugonda (who was the second and reputed to have been a student of the great Vyasaraja himself) and the fifth after Sri Vyasaraja. He succeeded Sri 108 Sripati Theertha in 1612 AD and his reign was for the period of 20 years till 1632 AD.

His contemporaries were the well-known Sri Vedavyasa Theertha of Uttaradi Matha (till 1619 AD) and Sri Vidyadheesha Theertha (till 1631 AD), who is considered as the sampradaya Pravarthaka of Uttaradi Matha. In the main parampare which came to be known later as Sri Raghavendra Matha, they were Sri Sudhindra Theertha (1595-1623 AD) and Sri Raghavendra Theertha (1623- 1671AD). The Sampradaya of the last named Matha was laid down at the time of Sri Manthralaya Prabhu. It is also significant that there appears to have been a “Agree to differ” policy even at that time, regarding such issues like observance of ekadashi etc. as all the three had Sampradaya pravarthakas, as known today, living almost at the same time.

As pointed out by Dr. B N K Sharma, in his magnum-opus :The History of Dvaita school of Vedanta”, there was a tendency amongst the Vyasaraja Matha pontiffs to follow the fortunes of the Kingdom of Vijayanagar empire even after it was destroyed as an effective political entity in the final war with the Bahmani kingdoms. The two successors of Sri Vyasaraja, – Sri Srinivasa Theertha, his immediate disciple and the next, Sri Rama Theertha who reigned till 1584 AD have their Vrundavanas in NB Gaddi near Hampi along with his, while Sri Lakshmikantha Theertha who came thereafter has his Vrundavana in Penugonda and Sri Sripati Theertha and Sri Kambaluru Ramachandra Theertha have their Vrundavanas in Rayavellore (which was the capital of Rama Deva 2 (1616-1630 AD)). This would be understandable as they were the Royal preceptors of the Kings right from the time of King Narasimha at Chandragiri in 1486 AD and had also been honoured with worldwide fame during the time of the famous Krishnadevaraya (1509-1529 AD). Further, the action of Sri Surendra Theertha, an elder contemporary of Sri Vyasaraja in getting his successor Sri Vijayeendra Theertha, the Guru of Sri Sudhindra Theertha from the galaxy of great disciples studying with Sri Vyasaraja would have brought the two Mathas very close to each other. Sri Vijayeendra, an Aparoksha Jnani, a famous polemical writer of a large number of compositions and politically important personality has revered Sri Vyasaraja not only as his Vidya Guru, but also as a divine personality (note that the famous Sri Vyasaraja Stotra was composed by him stating this explicitly) and Sri Vyasaraja had been included in the exclusive list of the three ascetics – Munithraya, in such exalted company as Acharya Madhwa himself and Sri Jaya Theertha. Thus, the relationships with Sri SRS Matha would have been extremely cordial and there is no record of any adverse developments. Sri Ramachandra Theertha himself has extolled Sri Vijayeendra Theertha as his Vidyaguru in his Nyayasudha Vivruthi. When Sri Raghavendra was identified as an incarnation of Sri Vyasaraja himself a little later, by Dasa Parampare greats like Sri Vijaya dasaru, this should have further cemented the relationship.
As far as Sri Uttaradi Matha is concerned Dr. B N K Sharma remarks in his History of the Dvaita school of Vedanta (Part VI – Non-polemical literature – Kambaluru Ramachandra Theertha), “Apart from differences of opinion over the interpretation of certain texts between Ramachandra and Vidyadheesha, it would seem from these accounts, that the former had to face a good deal of opposition to his prestige and popularity in the South from those two pontiffs”. This assessment has been based on a document “Gurucharya” of UM which mentions clashes between the two in Sri Mushnam, Tanjore and other places.

Life and background: 

As no authentic record of his life history exists, only some points have been gathered from records and widely prevalent stories about the great ascetic. Dr. B N K Sharma’s History of Dvaita Vedanta, covers a brief account of his history. It also mentions a copper plate grant received by Sri Ramachandra from Immadi Kempe Gowda in 1627 AD. His life period is assessed as 1575 -1635 AD by Dr. B N K Sharma, while the Matha records his Vrundavana pravesha in 1632 AD. The Kambaluru family is believed to have contributed Sri Vibhudendra Theertha (who was the famous ascetic of the SRS Matha branch originating after Sri Kavindra Theertha), as well as Sri Lakshmivallabha Theertha (a Poorvashrama brother who succeeded Sri Ramachandra Theertha). His ancestors were from Kavilippalayam village of Sathyamangala taluk of Coimbatore District. His father was Kuppachar and grandfather Mushtiparimitha-Svarnamalankritha Venkata narasimhacharya. He was the eldest son and descendants of his younger brother Narasimha have continued the lineage. The family was associated with the village Kambalu in Kovelakuntla taluk of Kurnool district of Andhra Pradesh at the time of Sri Ramachandra Theertha. Apparently there were two villages called Chinna kambalu and Pedda kambalu also. As the grandfather’s name indicates, he must have been honoured by gift of a large golden chain earlier – for his accomplishments. Sri Vijayeendra Theertha seems to have noted Ramachandra’s talents in his Poorvashrama days and took him as His Disciple, as has been acknowledged in the sloka in Nyayasudha Tippani (Vivruthi):

“Padavakyapramanajnan sausheelyadyupashobhithan

vijayeendrakhyayatheen seve vidyaagurun mama”
Thus Sri Vijayeendra was returning the favour incurred when he was taught by Sri Vyasaraja – by giving a great ascetic back to the same parampare. Sri Ramachandra Theertha was well versed in Vedanta, Nyaya, Vyakarana and Smruthies dealing with the Sadaachara. Immediately after Sri Vyasaraja, (Vrundavana pravesha in 1539 AD), Madhusudana Saraswati made a spirited attempt in his Advaita siddhi to defend Advaita which had been subjected to a mortal blow by Sri Vyasaraja by his Vyasathraya, particularly Nyayamrutha. Dr. B N K Sharma dates him (for the period of ruling a Peeta) 1540-1600 AD. The task of defending Tatvavada was ably carried on by Sri Tarangini Ramacharya, and Ananda Bhattaraka, father of Sri Vidyadhisha Theertha of UM, (1619-1631). Thus, Nyayamrutha had been subjected to severe critical analysis, both for and against Tatvavada, and it was quite appropriate that Sri Ramachandra Theertha took up the major work Nyayasudha Vivruthi, dealing with the epic gloss of Sri Teekacharya on Acharya Madhwa’s Anuvyakhyana, which is a self-contained commentary on the Brahma sutras. He has also composed a parallel Vivruthi on Tatvavaprakashika of Sri Teekacharya, on the Brahma Sutra Bhashya of Madhwa, completing the commentaries on this Prasthana. Though Nyayasudha has as many as 24 Tippanis, each of the writers have added some special and new analysis and explanations to the condensed, cryptic but extremely appropriate texts of Sri Teekacharya,  justifying the statement of Sri Manthralaya Prabhu –“Teekagambhiryamuddharthum vyasarajaadayo kshamaaah”. Sri Kambaluru Tippanis have been opined by scholars such as Dr. B N K Sharma, Gowdagere Gopalakrishnacharya etc. as learned, full of new interpretations, appropriate as an aid to easier understanding, answering legitimate doubts in the minds of the student, etc.  He has also written similar Tippanis to Srimadacharya’s Rig Bhashya and Mahabharata Tatparya Nirnaya, Srimad Bhagavatha. One of his ascetic disciples Sri Rathnagarbha Odeyar has been credited with the glosses on the last two as well as on Geetha and Madhwa Vijaya and another Sri Vativala Narasimha, son of Upendra Bhatta has been credited with the gloss on Tatvaprakashika by Dr. B N K Sharma.  The point to be noted is Sri Ramachandra Theertha has been responsible for furthering the great scholarly traditions of Sri Vyasaraja Matha and the work done by his team was complementary to the work done by other Mathas and not in conflict or repetitive. His style imitates the style of the great Vyasaraja, and uses a great deal of intricate explanations on grammatical rules in interpretation of crucial passages. Sri Ramachandra’s successor Sri Lakshmivallabha Theertha (His Poorvashrama brother) has not left behind any significant events of his brief reign of 8 years (1640 AD), while his second successor Sri Lakshminatha Theertha (1640-1663 AD) had obtained land grants from Tirumala Nayaka of Madurai in 1643 AD and Srirangaraya III – the last of the Vijayanagar emperors, ruling from Penugonda in 1663 AD. He has also composed a gloss on Nyayamrutha of Sri Vyasaraja, and mentions Sri Yadavendra (SRS Matha) – the earlier ascetic disciple of Sri Sudheendra, as His Vidya Guru. This shows the continued close association between the Vyasaraja and SRS Mathas during the period.
Sri Kambaluru Ramachandra Theertha was also adept in Smruthies and gave clear directions about such matters as Ekadashi observance, Dashami vedha, Harivasara, Sadhana Dwadashi etc. The rules framed by him have been observed since then by all Vyasaraja Matha followers even after the advent of other great scholars like Sri Sheshachandrikacharya, Bhashya Deepikacharya etc. The differences in Ekadashi observance between UM, SVM and SRSM thus have their origin in the rules framed at that time and no unanimity has been possible subsequently amongst them in spite of sincere desire and efforts in this regard. In Smruthimukthavali of Sri Krishnacharya, disciple of Sri Raghavendra Theertha, Sri Ramachandra Theertha has been clearly labeled as sampradaya Pravarthaka.
Sri Kambaluru Ramachandra Theertha was Telugu speaking and was a good organizer and effective speaker. He had conducted numerous disputations with rival schools and gained ascendancy or victory. One of his greatest achievements which is remembered even today is the mass conversion to Madhwa faith of a large number of Karnataka Brahmin families in his own native district. This took place in Pennattur, at some distance from Vellore, where the Pontiff was staying for Chaturmasa. The converts adopted the name of the village where the conversion took place and flourish in Coimbatore district. (Sri B N K Sharma belongs to one of those families as per his own observation). Members of the family are still active in upholding the prestige of the SVM and celebrating his Aradhana etc. It is believed that on this occasion 2000 persons became Madhwas and are known as Aravelus even today – who reside in Tamilnadu, Karnataka and Andhra, with the mother tongue as Kannada. Sri Ramachandra Theertha is reputed to have had a disciple going ahead announcing during his travels – a pot of cow dung mixed water being carried by a disciple – The disputants who oppose Dvaita vada are lying under our feet defeated. All disputants are welcome for debate, and those who lose will get the reward carried in the pot! Such was his staunch faith in his own system and confidence in him. There is no doubt that during his time, a very large following was acquired by the Sri Matha in Andhra and Tamilnadu. It is also reported that he used to reduce the actual time taken for rituals like Puja etc. to the minimum and spend it on debates, compositions etc. He seems to have stated in reply to criticism in this regard – “Vagbommale bommalu” – Brahman of Upanishads is more in the study and mental assimilation than in simple rituals. He was universally respected for his scholarship, commitment to Tatvavada, his vast knowledge and authority in critical interpretations of earlier texts.
The same quality of unshakeable conviction had been displayed by him in his Poorvashrama days as shown in the following story: Once, he had gone to Tirupati for darshan of Lord Srinivasa. Due to big crowds as well as the visit of some privileged persons, he was unable to have his darshan even after waiting a long time and had to return disappointed. He composed a sloka “Aishwarya madamatthosi idaaneem maam upekshyase, vadeenaam kalahe praapthe ahameva gathisthava” and wrote it in a piece of paper and dropped it in front of the route being taken by the utsava Murthy. The sloka means that: Oh, Srinivasa, You are now conceited due to your wealth and hence ignore me. But when you become the object of discussion amongst disputants, only I have to defend you. The Lord immediately instructed the Mahanth to allow his special devotee in and gave him darshan. Such was his staunch faith in God!
Once during his travels, some people opposed to him and unable to defeat him in debate had arranged to kill him by dropping a big stone on his head as his entourage passed by. Though they made the attempt as planned, Sri Kambaluru Ramachandra Theertha, who realised the attempt, ordered the stone: “Antharaale Thista” – Stay, where you are, in mid-air – The stone did not fall and hurt the great ascetic. Subsequently, he ordered the disciples to carry the stone with him and finally ordered that it should be placed on his Vrundavana, where it is even today. This incident showed that in addition to his great qualities as a learned scholar, he was also an Aparoksha Jnani and had the different siddhis attained by Yogic practices and Meditation on the Supreme Being.
It is sad that Sri Vidyapayonidhi Theertha (1965-1997 AD), the earlier pontiff decided to shift the original Vrundavana of this great pontiff and that of his Guru Sri Sripati Theertha from Rayavellore, as he had tried to do for Sri Lakshmikantha Theertha at Penugonda and Sri Lakshmivallabha Theertha from Belur. By the grace of God, his attempts did not succeed both in the case of the Rayavellore and Penugonda Vrundavanas, which were preserved almost miraculously by the efforts of local devotees who took the bold step of opposing their own pontiff and arranged for the regular worship of the original Vrundavanas by their own contributions. Local committees were formed which have also taken steps to prevent any such attempts in future by the Matha administration. The pontiff had to be satisfied by installing Mrittika Vrundavanas in Tirumakoodalu near Sri Sheshachandrikacharya. Perhaps the intention of Hari-Vayu was to give a rare and fine opportunity for real devotees located at these places – the Aradhana and regular Pujas are performed far more rigorously and with a large attendance from all over Karnataka and Tamilnadu/Andhra than was ever done by the Matha in recent times.


He handed over mahasamsthana to Sri Lakshmivallabha Theertha; he entered Vrundavana at Rayavellore, TN.
************





 info from https://madhwafestivals.wordpress.com/2016/12/09--->




Moola brindavanas situated in Tamilnadu
  1. Uttaradhi Mutt – 6
  2. Raghavendra Mutt – 7
  3. Vyasaraja Mutt – 9
  4. Sripadaraja Mutt – 15
  5. Other Brindavanas/Bidi sanyasigalu – 8

Vyasaraja Mutt


Sri Kambalur Ramachandra Theertharu (Shenbakkam, Vellore)
Aradhana – Margashira Shudda Triteeya
Ashrama Gurugalu – Sri Sripati Tirtharu
Ashrama Shishyaru – Sri Lakshmi Vallabha Tirtharu

****

Kambalur Sri Ramachandra Theerthar!
Sri Lakshmipathiraja's prophecy in written form.!
Worshipping this great Mahan Kambaluru Sri Ramachandra Theerthar who belongs to Vyasaraja Mutt is very sacred. He had been decorated as Dean of the Vyasaraja Mutt for a duration of 20 years from 1612 – 1632.
He is regarded as the “Sampradaya Pravarthakaru” of Sri Vyasaraja Mutt.  He was a great scholar and a debater.  He belongs to Kambaluru family.
His Moola Brindavan is at Rayavellore in Vellore District.
His popular charma shloka is:
Vandaaru Kalpatarave Vaadikairavabhaanave!!
 Sri Ramachandragurave NamaHa: Karunyasindhave!!
Sripathi Theerthar, belongs to Vyasaraja Mutt, is his Guru.  His disciple was Sri Lakshmi Vallabha Theerthar who guided the Madhva ideology through debates!
His contemporaries were Sri Sudhindra Theerthar, Sri Vijayindra Theerthar and Sri Raghavendra Theerthar. He was also a contemporary of the Vedavyasa Theerthar and Vidyadhisa Theerthar of the Uttaradi Mutt parampara. He has a proud to have learned directly from Vijayindra Theerthar. It is said that Raghavendra Theerthar was influenced by Ramachandra Theerthar in his Parimala Grantha as he learned a lesson from the Purvasrama!
His father Kuppachar's grandfather was Srinarasimhachar. Both of these were great scholars. Their hometown is a small village called Kambaluru. The village was divided into two parts called “Peththa Kambaluru” & “Chinna Kambaluru”.
Ramachandra Theerthar of Kambaluru is fluent in Telugu. He also had immense knowledge in regional languages like Tamil and Kannada. That is why he maintained the ideology of Madhva through debates in all regions of Andhra Karnataka and Tamil Nadu. The proud part of him is that he had imparted Madhva Siddhanta teachings to thousands of Brahmin families and made them its affiliates in support of Madhva Siddhanta. That is why more than 6,000 families come from places like Karnataka, Andhra Pradesh and Tamil Nadu with Kannada as their mother tongue under the name Aravelu!
Ramachandra Theerthar was a great sage in the Dwaita ideology, a leading chanter in the Vidvat Sabha and a proponent and propagator of the Madhva ideology in the debates! 
One of his important features is that he spent more time in propagating madhva ideology in discussions and chanting than in spending time in puja! That too, he use to consider it as Krishna pooja and perform.
His two glories are special. When he was on a pilgrimage to Tirupati Devasthan in his poorvashrama, one day there was a heavy crowd and a large number of people could not have darshan of the Lord, he wrote a shloka in a piece of paper and kept it in the path of chariot parade. In it he made a request to the Lord that even though he was not in a position to offer valuables (which others can do), he claims Lord that still, he rendered his participation in establishing “Sarvotama”  for which Lord had immediately responded and gave him his darshan instantly.
During his stay once in Rayavellore, some miscreants who do not like the growth of Madhwa Shastra and his Vak Chaturya, tried to kill him by throwing a big stone on him, when he was doing japa.  He realized that a big stone is being thrown, and he said “antaraale tista”. Immediately that rock stood there without falling on anybody. Such was his tapashakthi. That is why that place which was called as Vellore is called as “Rayavellore” – Raya means “big stone”. The Rock which was stopped by swamiji is still can be seen on the top of his Brindavana.
Kambaluru Ramachandra Theerthar has given a number of Vyakyana and Tippani Granthas.
He also built a Lakshmi Narayanar Temple in a village called Lakshmi Narayanapuram near Panruti in Tamil Nadu in which he built the Lakshmi Narayana idol. In 1632, in Rayavellore his life came to an end and his Moola Brindavana was built in Nava Brindavana.
Let all of us receive blessings of Sri Kambaluru Ramachandra Theertha Guruvantarkata Bharati Ramana Mukhya Prana Antargata Moolagopala Krishna by reciting his shlokas, listening his story and doing his seva.
Sarvam Sri Krishnarpanamasthu!
Sri Lakshmipathiraja's prophecy in written form.!
Write up by Sri Balakrishnan, Triplicane, Chennai
*****

shri gurubyO namaha...hari Om.. 

mArgashira shuddha tritIya is the ArAdhane of shri kambAlUr rAmachandra tIrtharu, sAmpradAya pravartakaru of sOsale vyAsarAja maTa.

“Padavakyapramanajnan sausheelyadyupashobhithan Vijayeendrakhyayatheen seve vidyaagurun mama” #Introductory stanza to his commentary on Sriman Nyaya Sudha of Sri Jayatirtha.

The above sloka clearly shows his holiness Sri Kambalu Ramachandra Tirtha was direct vidyA shishya of shri vijayIndra tIrtharu.

He is said to be from Kavillipalayam, Sathyamangalam, Erode district. His holiness defeated many other philsophies and proved that Tatvavaadha is the ultimate true philosophy which will take all of us to Moksha, nothing else.

He is the sAmpradAyapravartakaru of sOsale vyAsarAja maTa. His contemporaries were Sri Vedavyasatirtha of Uttaradi Matha (till 1619 AD) and Sri Vidyadhisha tirtha (till 1631AD), who is considered as the sampradaya Pravarthaka of Sri Uttaradi maTa. In rAyara maTa parampare, they were Sri Sudhindra Tirtha (1596-1623 AD) and Sri Raghavendra tIrtha (1623- 1671AD).

His father was Kuppachar and grandfather Mushtiparimitha-Svarnamalankritha Venkata narasimhacharya. He was the eldest son and descendents of his younger brother Narasimha have continued the lineage. The family was associated with the village Kambalur in Kovalakunta taluk of Kurnool district of Andhra Pradesh at the time of Sri Ramachandra Tirtha. Apparently there were two villages called Chinna kambalur and Pedda kambalur. As the grandfather’s name indicates, he must have been honoured by gift of a large golden chain earlier – for his accomplishments.

Sri Raghavendra tIrtha had studied vyAkaraNa under Sri Ramachandra tirtha in his poorvashrama days and he has also shown the same specialty in his famous Parimala and other compositions.

Sri Kambaluru Ramachandratirtha was Telugu speaking and was a good organizer and effective speaker. He had conducted numerous disputations with rival schools and gained ascendancy or victory. One of his greatest achievements which is remembered even today is the mass conversion to Madhva faith of a large number of Karnataka Brahmin families in his own native district. This took place in Pennattur, at some distance from Vellore, where the Pontiff was staying for Chathurmasya. The converts adopted the name of the village where the conversion took place and flourish in Coimbatore district. Members of the family are still active in upholding the prestige of the SVM and celebrating his Aradhane, etc. It is believed that on this occasion 6000 persons became Madhvas and are known as Aravelus even today – who reside in Tamilnadu, Karnataka and Andhra, with the mother tongue as Kannada. 

Sri Ramachandra Tirtha is reputed to have had a disciple going ahead announcing during his travels that a pot of cow dung mixed water was being carried. The disputants who oppose Dvaita vada are lying under our feet defeated. All disputants are welcome for debate, and those who lose will get the reward carried in the pot! Such was his staunch faith in his own system and confidence in himself. There is no doubt that during his time, a very large following was acquired by the Sri Matha in Andhra and Tamilnadu. It is also reported that he used to reduce the actual time taken for rituals like Puja etc, to the minimum and spend it on debates, compositions etc. He seems to have stated in reply to criticism in this regard – “Vagbommale bommalu” – Brahman of Upanishads is more in the study and mental assimilation than in simple rituals. He was universally respected for his scholarship, commitment to Tatvavada, his vast knowledge and authority in critical interpretations of earlier texts.

The same quality of unshakeable conviction had been displayed by him in his Poorvashrama days as shown in the following story: Once, he had gone to Tirupati for darshan of Lord Srinivasa. Due to big crowds as well as the visit of some privileged persons, he was unable to have his darshan even after waiting a long time and had to return disappointed. He composed a shloka “Aishwarya madamatthosi idaaneem maamupekshyase, vadeenaam kalahe praapthe ahameva gathisthava” and wrote it in apiece of paper and dropped it in front of the route being taken by the Uthsava Murthy. The shloka means that: Oh, Srinivasa, You are now conceited due to your wealth and hence ignoring me. But when you become the object of discussion amongst disputants, only I have to defend you. 

The Lord immediately instructed the Mahanth to allow his special devotee in and gave him darshan. Such was his staunch faith in God!

Once during his travels, some people opposed to him and unable to defeat him in debate had arranged to kill him by dropping a big stone on his head as his entourage passed by. Though they made the attempt as planned, Sri Kambaluru Ramachandra tirtha, who realised the attempt, ordered the stone: “Antharaale Thista” (Stay, where you are, in mid-air) . The stone did not fall and hurt the great ascetic. Subsequently, he ordered the disciples to carry the stone with him and finally ordered that it should be placed on his Vrindavana, where it is even today. This incident showed that in addition to his great qualities as alearned scholar, he was also an Aparoksha Jnani and had the different siddhis attained by Yogic practices and Meditation on the Supreme Being.

He has written several works:

- Nyayasudha Vivruthi
- Vivruthi on Tatvavaprakashika of Sri Teekacharya
- Vivruthi on the Brahma Suthra Bhashya of shri MadhvAchArya
- Tippani to Srimadacharya’s Rig Bhashya
- Tippani on Mahabharata Tatparya Nirnaya
- Tippani on Srimad Bhagavatha

There is a Lakshmi Narayana Temple in a town called Panrutti in TN and the area is called Lakshmi Narayana Puram. Shri Kambalu Ramachandra Theertha Shripadangalavaru has installed the Lakshmi Narayana Vigraha along with Venugopal krishna Vigraha and Hanuman vigraha.

May shri kambAlUr rAmachandra tIrtharu bless us with jnAna, bhakti, vairAgya...

shri kambAlUr rAmachandra tIrtha guruvAntargata, shri vyAsarAja guruvAntargata, shri maharudradeva guruvAntargata, shri bhArathiramana mukhyaprANantargata, rukmiNi sathyabhAma pate shri mUla gOpAlakrishNa dEvara pAdAravindakke gOvindA gOvindA...


Shri krishNArpaNamastu...

*********






9
Sri Kambaluru Ramachandra Tirtharu punyadina today

English version can be seen in website link



ಕಂಬಾಲೂರು – ಕಂಬಾಲು ಎಂಬುದು ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಕರ್ನೂಲ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕೋಮಲಕುಂಟಾ ತಾಲೂಕಿನ ಒಂದು ಗ್ರಾಮ.  ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಜನ್ಮಸ್ಥಳ.

वंदारुकल्पतरवे वादिकैरवभानवे ।
श्रीरामचंद्रगुरवे नम: कारुण्यसिंधवे ।
ವಂದಾರುಕಲ್ಪತರವೇ ವಾದಿಕೈರವಭಾನವೇ |
ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗುರವೇ ನಮ: ಕಾರುಣ್ಯಸಿಂಧವೇ |
వందారుకల్పతరవే వాదికైరవభానవే |
శ్రీరామచంద్రగురవే నమ: కారుణ్యసింధవే |

Period – 1575 to 1632 AD
Peeta Period – 1612 to 1632
Father – Sri Kuppacharya
Family – Pennathur family
5th in succession after Sri Vyasarajaru
Parampare – Vyasaraja Mutt
Vrundavana @ Rayavellore in Arcot District of TN
Mruttika Vrundavana @ Tirumakoodalu
Aradhana – Margashira Shudda Triteeya
Ashrama Gurugalu – Sri Sripati Tirtharu
Ashrama Shishyaru – Sri Lakshmi Vallabha Tirtharu
His Shishyaas – VaaTivaala (Vanivala) Narasimhacharya,  Sri Ratnagarbha Odeyaru

ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಮಠ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರವರ್ತಕರು ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜರ ನಂತರ ಐದನೇಯವರಾಗಿ ವಿದ್ಯಾ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನೇರಿದರು. 1612ರಿಂದ 1632ವರೆಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಪೀಠಾಧಿಪತಿಯಾಗಿದ್ದರು.  ಇವರ ಆಶ್ರಮ ಗುರುಗಳು ಶ್ರೀಪತಿತೀರ್ಥರು.  ಇವರ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಶ್ರೀ ವಿಜಯೀಂದ್ರತೀರ್ಥರಲ್ಲಿ ಆಯಿತು.

ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರವರ್ತಕರು – ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಮಠಕ್ಕೆ ಏಕಾದಶಿ ನಿರ್ಣಯ ಮತ್ತು ಶ್ರವಣ ದ್ವಾದಶಿ ನಿರ್ಣಯ ಮೊದಲಾದವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅವರ ನಿರ್ಣಯದಂತೇ ನಡೆಯುತ್ತದೆ

ಇವರ ಕೆಲವು ಕೃತಿಗಳು –
೧. ಶ್ರೀಮನ್ಯಾಯಸುಧಾಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ,
೨. ಋಗ್ಭಾಷ್ಯ ಟೀಕಾಗೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ,
೩. ಐತರೇಯ ಭಾಷ್ಯ ಟೀಕಾ,
೪. ತತ್ವವಿವೇಕ ಟಿಪ್ಪಣಿ.
೫. ತತ್ವಪ್ರಕಾಶಿಕಾ ನಿವೃತ್ತಿ
೬. ಏಕಾದಶಿ ನಿರ್ಣಯ
೭. ತಾತ್ಪರ್ಯ ಚಂದ್ರಿಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ
೮. ವಿಷ್ಣು ಸಂಹಿತಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ

ಇವರು ತಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ಮಧ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಪಾಠಕ್ಕೇ ಮೀಸಲಾಗಿರಿಸಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಟಿಪ್ಪಣಿಯಲ್ಲಿ ಪರಮಾತ್ಮನ ದೋಷದೂರತ್ವವನ್ನು ಮೊದಲು ಹೇಳಿ ನಂತರ ಗುಣಪೂರ್ಣತ್ವ ಪ್ರತಿಪಾದನೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಒಮ್ಮೆ ಇವರು ವೇಲೂರಿನಲ್ಲಿ ಚಾತುರ್ಮಾಸ್ಯಕ್ಕೆ ಕೂತಾಗ ಪೆನತ್ತೂರು ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದ ದೊಡ್ಡ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಗುಂಪೇ ಇವರ ಪಾಂಡಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾರು ಹೋಗಿ, ತಪ್ತಮುದ್ರಾಧಾರಣೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮಧ್ವಮತ ಅನುಯಾಯಿಯಾದರು.

ಒಮ್ಮೆ ಇವರೊಂದಿಗೆ ವಾದ ಮಾಡಿ ಸೋತ ಕೆಲವರು ಇವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲೆಂದು ಹವಣಿಸಿ ಇವರು ಬರುವ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲೇ ಹೊಂಚುಹಾಕಿ ಕಾದಿದ್ದು ಇವರ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಬಂಡೆಗಲ್ಲನ್ನು ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು. ಇದನ್ನು ದೈವಕೃಪೆಯಿಂದ ತಿಳಿದ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಅಂತರಾಳೇ ತಿಷ್ಠ ಎಂದರಂತೆ.  ಆ ಕಲ್ಲು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತಂತೆ.
ನಂತರ ತಮ್ಮ ವೃಂದಾವನಸ್ಥರಾದ ಮೇಲೆ ಅದೇ ಕಲ್ಲನ್ನು ತಮ್ಮ ವೃಂದಾವನದ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಲು ಹೇಳಿದರು.  ಈಗಲೂ ಆ ಕಲ್ಲು ಅವರ ವೃಂದಾವನದ ಮೇಲಿದೆ.  ಆ ಶಿಲೆಯ ಮೇಲೆ ಮುಖ್ಯಪ್ರಾಣದೇವರ ಪ್ರತೀಕವನ್ನು ಮಾಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.  ಇವರ ವೃಂದಾವನ ಸ್ಥಳ ಪಾಲಾರ್ ನದಿ ತೀರದಲ್ಲಿ ರಾಯವೇಲೂರಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳಾದ ಶ್ರೀಪತಿತೀರ್ಥರ ಬಳಿಯಿದೆ.

ಇವರು ಕನ್ನಡ, ತೆಲುಗು, ತಮಿಳು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಪರಿಣಿತರಾಗಿದ್ದರು.

ಇವರು ಶ್ರೀಮುಷ್ಣದಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನರಸಿಂಹ ದೇವರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಕಡತ್ತೂರು ಜಿಲ್ಲಾ ಪನರುಟಿ ತಾಲೂಕಿನ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನಾರಾಯಣ ದೇವರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.
***


9 dec 2018 - 3 days Aradhana of Sri Kambaluru Ramachandra Tirtharu, Rayavellore

Mahatmye of the great saint rendered splendidly by Vid. Jayathirthacharya Holalagundaduring HH VidyaSrisha Tirtha swamiji's Peetarohana Varshikotsava.
***

ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು

'ಮುನಿತ್ರಯ' ರೆಂದು ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ಲಾಘಿತರಾದ, ಮಾನ್ಯರಾದ ಭಾವಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಶ್ರೀಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯರು, ಶ್ರೀ ಜಯತೀರ್ಥರು, ಶ್ರೀವ್ಯಾಸತೀರ್ಥರು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಭವ್ಯಪರಂಪರೆ ಶ್ರೀವ್ಯಾಸರಾಜಮಠದ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಬೆಳಗಿದ ಅನೇಕ ಯತಿಪುಂಗವರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀವ್ಯಾಸರಾಜಗುರುಸಾರ್ವಭೌಮರಿಂದ ಐದನೆಯವರಾದ ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ಮಹಾತಪಸ್ವಿಗಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಮಾಧ್ವವಾಙ್ಮಯಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷವಾದಂತಹ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಂತಹ ಮಹನೀಯರು. ಶ್ರೀವ್ಯಾಸತೀರ್ಥರ ಶಿಷ್ಯಾಗ್ರೇಸರರಾದ ವಿಭೂತಿಪುರುಷ ಶ್ರೀ ವಿಜಯೀಂದ್ರತೀರ್ಥರ ವಿದ್ಯಾಶಿಷ್ಯರಾಗುವ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿ, ಶ್ರೀಶ್ರೀಪತಿತೀರ್ಥರ ನಂತರ ಪೀಠಾರೋಹಣ ಮಾಡಿ ಸುಮಾರು 23 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಶ್ರೀಮಧ್ವ-ಜಯತೀರ್ಥ- ವ್ಯಾಸರಾಜರ ಪೀಠವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ಮೂಲತ: ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಕಂಬಾಲೂರಿನವರು. ಶ್ರೀರಾಘವೇಂದ್ರತೀರ್ಥರು, ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಧೀಶತೀರ್ಥರಂತಹ ಶಕಪುರುಷರ ಸಮಕಾಲೀನರಾದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು 'ನ್ಯಾಯಸುಧಾಟಿಪ್ಪಣೀ', 'ಶ್ರೀಋಗ್ಭಾಷ್ಯಟೀಕಾವಿವೃತಿ', 'ತಾತ್ಪರ್ಯಚಂದ್ರಿಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ', 'ತತ್ತ್ವಪ್ರಕಾಶಿಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ', 'ಐತರೇಯ ಭಾಷ್ಯಟೀಕಾ', 'ತತ್ತ್ವವಿವೇಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ', 'ವಿಷ್ಣುಸಂಹಿತಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ',' ಏಕಾದಶೀ ನಿರ್ಣಯ' ಮೊದಲಾದ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ಶ್ರೀವ್ಯಾಸರಾಜ ಮಠದ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರವರ್ತಕರೆಂದೇ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಭಾಜನರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಶ್ರೀರಾಘವೇಂದ್ರಮಠ, ಶ್ರೀಉತ್ತರಾದಿ ಮಠಗಳ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಶ್ರೀಕವೀಂದ್ರತೀರ್ಥರ ನಂತರ, ಶ್ರೀವಾಗೀಶತೀರ್ಥರ ನಂತರ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರೆಂಬ ಯತಿವರೇಣ್ಯರು ಇರುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಶ್ರೀವ್ಯಾಸರಾಜಮಠದ ಪರಂಪರೆಯ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರನ್ನು ಅವರ ಮೂಲಸ್ಥಳದ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ಎಂದೇ ಸಂಬೋಧಿಸಿ ಗೌರವಿಸುವ ವಾಡಿಕೆ ಬಂದಿದೆ. ವಾದಿಗಳನ್ನು ಮಣಿಸಿ, ತಮ್ಮ ತಪೋಬಲದಿಂದ ಅನೇಕ ಮಹಿಮೆಗಳನ್ನು ತೋರಿ, ಅನೇಕ ಜನರಿಗೆ ವೈಷ್ಣವದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನೀಡಿ ಅವರನ್ನು ಉದ್ಧರಿಸಿದ ಯತಿವರೇಣ್ಯ ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ದಕ್ಷಿಣಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತೆಮಿಳುನಾಡು ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಂಚಾರ ಮಾಡಿ, ಶ್ರೀಮಧ್ವಸಿದ್ಧಾಂತದ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿದವರು. ಭಗವಂತನ ಸ್ವಯಂವ್ಯಕ್ತ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಶ್ರೀಭೂವರಾಹ ದೇವರ ದಿವ್ಯಕ್ಷೇತ್ರ ಶ್ರೀಮುಷ್ಣಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನರಸಿಂಹದೇವರನ್ನ, ತೆಮಿಳುನಾಡಿನ ಕಡಲೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ದೇವರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. 'ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ' ಹಾಗೂ ಶ್ರೀಮದ್ಭಾಗವತಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ರಚಿಸಿರುವ ಶ್ರೀರತ್ನಗರ್ಭ ತೀರ್ಥರು ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರ ವಿದ್ಯಾಶಿಷ್ಯರು. ವ್ಯಾಕರಣ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಸದೃಶವೈದುಷ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕೃತಿಗಳಾದ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಹಾಗೂ ಋಗ್ಭಾಷ್ಯಟೀಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಕರಣಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ನೀಡುವ ವಿವರಗಳು ಅತ್ಯಂತ ವಿದ್ವತ್ಪೂರ್ಣ. ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀವಲ್ಲಭ ತೀರ್ಥರನ್ನು ತಮ್ಮ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿ ಗಳನ್ನಾಗಿ ನಿಯೋಜಿಸಿ ರಾಯವೆಲ್ಲೂರಿನಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಗಶೀರ್ಷ ಶುದ್ಧ ತೃತೀಯದಂದು ಬೃಂದಾವನಸ್ಥರಾದ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು ತಮ್ಮ ನಿರಂತರ ಸಂಚಾರದಿಂದ, ವಿದ್ವತ್ತಿನಿಂದ ದ್ರಾವಿಡ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಮಧ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿದ ಮಹನೀಯರು.
"ವಂದಾರುಕಲ್ಪತರುವೇ ವಾದಿಕೈರವ ಭಾನವೇ
ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗುರವೇ ನಮ: ಕಾರುಣ್ಯಸಿಂಧವೇ"- 
ಡಾ.ವೇಣುಗೋಪಾಲ ಬಿ.ಎನ್
***

 ಶ್ರೀಂ ಶ್ರೀ ಕಂ ಕಪಿಲಾಯ ನಮಃ


ವಂದಾರು ಕಲ್ವತರವೇ ವಾದಿ ಕೈರವ ಭಾನವೇ/

ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗುರವೇ ನಮಃ ಕಾರುಣ್ಯಸಿಂಧವೇ//


16ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಪರಮ ಮಹಿಮಾನ್ವಿತ ಯತಿಗಳು, ಸೋಸಲೆ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜಮಠದ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರವರ್ತಕರೂ, ಶ್ರೀ ವಿಜಯೀಂದ್ರತೀರ್ಥರ ವಿದ್ಯಾ ಶಿಷ್ಯರು,  ಶ್ರೀ ರಾಯರಿಗೂ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದವರು, ಶ್ರೀಪತಿತೀರ್ಥರ ಶಿಷ್ಯರು, ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ವಲ್ಲಭತೀರ್ಥರ ಗುರುಗಳು, ಉತ್ತರಾದಿಮಠದ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರವರ್ತಕರಾದ ಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾಧೀಶರಿಗೂ ಗುರುಗಳಾದ,  ವಾದಿಗಳ ಮದವಿಳಿಸಿದ ವಾದಿ ನಿಗ್ರಹರು, ಜ್ಞಾನಿಕುಲಾಗ್ರಗಣ್ಯರು, 

ರಿಗ್ ಭಾಷ್ಯಕ್ಕೆ , ಶ್ರೀಮದ್ಭಾಗವತಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಬರೆದವರು, ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ವಿವೃತ್ತಿ, ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ವಿವೃತ್ತಿ ಮೊದಲಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ರಚನೆ ಮಾಡಿದವರೂ ಆದ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರ  ಶುಭಸ್ಮರಣೆಗಳು.

-Smt. Padma Sirish

ನಾದನೀರಾಜನದಿಂ ದಾಸಸುರಭಿ

****


" ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು - 1 "

ಈದಿನ - ಮಾರ್ಗಶಿರ ಶುದ್ಧ ತೃತೀಯಾ  ಗುರುವಾರ [ 17.12.2020 ] - ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಆರಾಧನಾ ಮಹೋತ್ಸವವು  .....

ಶ್ರೀಮನ್ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಗ್ರಂಥಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಬರೆದು ವ್ಯಾಸ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದ ಕೆಲವೇ ಪೀಠಾಧಿಪತಿ ಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು ಅನ್ಯತಮರೂ ಮತ್ತು ಧನ್ಯತಮರು.

ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಿಕಾಚಾರ್ಯರಿಂದ 5ನೆಯವರು ಆದ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರೂ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು.

ಚತುಃ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಚತುರಸ್ರ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಉಳ್ಳ ಚತುರಮತಿ ಯತಿಗಳಾಗಿದ್ದರು.

ವಿದ್ವತ್ ಪತಿಗಳೂ ಆಗಿದ್ದರು.

ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಗಳವರು ಬರೆದ ಶ್ರೀಮನ್ನ್ಯಾಯ ಸುಧಾ ಗ್ರಂಥದ " ಕಂಬಾಲು ಟಿಪ್ಪಣಿ " ಯು ಶಾಸ್ತ್ರ ಉದಧಿ ಎನ್ನು ಆಲೊಡನ ಮಾಡಲು ಸಮರ್ಥವಾದ ಅವರ ಮತಿ ಮಂಥಾಚಲದ ಮಂದರ ಮೈಮೆಯನ್ನು ಗುರುತರ ಗೈಮೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಸುಧಾ ಗ್ರಂಥಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಯಿದ್ದರೂ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಯು ಯಾವುದರಿಂದಲೂ ಗತಾರ್ಥವಲ್ಲ.

ಯಾರೂ ಬಾರಿಸದೆ ಬಿಟ್ಟ ತಂತಿಯನ್ನೇ ಮಿಡಿವ ಜಾಣ್ಮೆಯು ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರಿಗೆ ಕರಗತವಾಗಿದೆ.

ಶ್ರೀ ಸುಧಾ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಓದುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪಂಡಿತರು ಮುಗ್ಗರಿಸುವ ತಗ್ಗುಗಳು, ಕುಗ್ಗುವ ಕಗ್ಗಂಟುಗಳು ಯಾವವು, ಎಲ್ಲಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಆ ಆ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿನ ಸೆಳಕುಗಳನ್ನೂ ತೋರಿ ಜಟಿಲವಾದ ಗ್ರಂಥ ಗ್ರಂಥಿಗಳನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ಬಿಡಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು.

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಸರ್ವ ವಿದ್ವನ್ ಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಸಂಸ್ಥಾನವನ್ನು ಆರೋಹಣ ಮಾಡಿದ ಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾ ಪ್ರಸನ್ನ ತೀರ್ಥ ಶ್ರೀಪಾದರು ಬರೆದ ಲೇಖನವು ಅತ್ಯಂತ ಮಾರ್ಮಿಕವೂ, ಸರ್ವ ವಿಷಯ ಸಂಗ್ರಾಹಕವೂ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಅದನ್ನೇ ಇಲ್ಲಿ ಇಡಿ ಕಿಡಿಯಾಗಿ ಅವಿಕಲವಾಗಿ ಎತ್ತಿ ಕೊಡಲಾಗಿದೆ.

ವಂದಾರು ಕಲ್ಪತರವೇ 

ವಾದಿ ಕೈರವ ಭಾನವೇ !

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಗುರುವೇ 

ನಮಃ ಕಾರುಣ್ಯ ಸಿಂಧವೇ !!

ಮಾಧ್ವ ವೇದಾಂತ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಗುರು ಪರಂಪರೆಯ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಹೆಸರು ಅಜರಾಮರವಾದುದು.

ಇವರು ಶ್ರಿಮದಾ ಚಾರ್ಯರ ಮೂಲ ಮಹಾ ಪೀಠದಲ್ಲಿ 17ನೆಯವರಾಗಿಯು, ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜರ ನಂತರ ಅವರ ಪೀಠದಲ್ಲಿ ಐದನಿಯವರಾಗಿಯು ಸರ್ವಜ್ಞ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿದವರು.

ಇವರು 17ನೆ ಶತಮಾನದ ಆದಿ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಿದ್ದರೆಂದು 1627ನೆ ಇಸವಿಯ ಗ್ರ್ಯಾo ಟಿ ನಿಂದ ತಿಳಿದು ಬರುತ್ತದೆ.

***

" ಕಂಬಾಲೂರು - 2 "

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು ಶ್ರೀಮನ್ ನ್ಯಾಯ ಸುಧಾಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ, ಋಗ್ ಭಾಷ್ಯಕ್ಕೇ ವಿವೃತ್ತಿ ಮುಂತಾದ ಉದ್ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿ ಜಿಜ್ಞಾಸುಗಳಿಗೆ ಮಹೋಪಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಇವರು ಸಿದ್ಧಾಂತ ಪ್ರಚಾರ ದಲ್ಲಿಯೇ ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆದರು.

ಶ್ರೀ ಮಧ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಸ್ಥಾಪನೆ, ವಿರೋಧಿಗಳ ಖಂಡನೆಯೇ ಇವರ ಜೀವನದ ಸಾರ ಸರ್ವಸ್ವ ಆಗಿತ್ತು.

ತಮ್ಮ ನಂತರವೂ ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಜ್ಞಾನ ಉಂಟಾಗಲು ಶ್ರೀ ಮನ್ನ್ಯಾಯ ಸುಧೆಗೆ ಟಿಪ್ಪಣಿಯನ್ನು ಬರೆದಿರುವರು. 

ಈ ಗ್ರಂಥವು ಮುದ್ರಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಈ ಗ್ರಂಥವು ಸರಳ ಶೈಲಿ, ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಪರಿಪಾ ಟಿ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಕ್ತ ವಾಗಿರುವ ತರ್ಕ, ವ್ಯಾಕರಣ ಮೊದಲಾದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಅಂತರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳ ವಿವರಣೆ ಮುಂತಾದವುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಟ್ಟದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಎಂದು ಲೋಕ ಪ್ರಸಿದ್ದ ಆಗಿದೆ.

ನ್ಯಾಯಸುಧಾಗೆ ಅನೇಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಗಳಿವೆ.

ಇತರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ವಿವರಿಸದಿರುವ ವಿಷಯಗಳು ಬಹಳವಾಗಿ ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಕೆಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಒಂದು ನೂತನ ಭಾವವನ್ನು ಮೂಲ ಗ್ರಂಥದಿಂದ ಹೊರಡಿಸಿ ಉಂಟಾಗ ಬಹುದಾದ ಆಕ್ಷೇಪಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಗ್ರಂಥದ ಗಾಂಭೀರ್ಯವನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಇವರ ವಿವರಣೆಯ ವೈಖರಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ನೋಡೋಣ....

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಸಂಗಡವಾದ ಮಾಡಿ ಪರಾಜಿತರಾದ ಪರವಾದಿಗಳು ಇವರನ್ನೇ ನಾಶ ಮಾಡಬೇಕಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಇವರು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುವಾಗ ದೊಡ್ಡ ಬಂಡೆಗಲ್ಲನ್ನು ಇವರ ಮೇಲೆಯೇ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಪಲಾಯನ ಮಾಡಿದರು. 

ಆ ಕಲ್ಲು ಗುರುಗಳ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳದೇ ಅವರನ್ನು ಕಚ್ಚಬೇಕೆಂದು ಬಂದ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸರ್ಪದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತು. 

ಅದರಿಂದ ಆ ಸರ್ಪವು ಮೃತವಾಗಿ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಏನೂ ಅಪಾಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 

ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೆಲವು ಶಿಷ್ಯರು ಆ ದುಷ್ಟರನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಂದು ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕೆಂದಾಗ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಗಳವರು ಇವರು ನನಗೆ ಅಪಾಯ ಮಾಡಿಲ್ಲ. 

ಅಪಾಯ ಮಾಡ ಬಂದ ಸರ್ಪವು ಇವರಿಂದ ನಾಶವಾಗಿದೆ. 

ಇವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಿ ಎಂದು ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದರು. 

ಅಂದಿನಿಂದ ಇವರು ಆ ಕಲ್ಲನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಂಗಡ ಸಂಚಾರದಲ್ಲಿ ಒಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ.

***

" ಕಂಬಾಲೂರು - 3 "

ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಮಧ್ಯಾರಧನೆ....

ಶ್ರೀ ಕುಂಡಲಗಿರಿ ಆಚಾರ್ಯರು " ನ್ಯಾಯ ಸುಧಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ " ಯಲ್ಲಿ......

ಸ್ವಾದಿಮಾನo ಸುಧಾಯಾ 

ಯಃಸಮ್ಯಜ್ಞಾ ಪಿತವಾನ್ ಭುವಿ । 

ರಾಮಚಂದ್ರ ಗುರುಂ ನೌಮಿ

ವಿದ್ವನ್ ಮುಕುಟ ಮಂಡನಮ್ ।।   

ಇಹ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ವ್ಯಾಪಾರ ಸಾಧನೆಗಳು ಪೂರ್ಣವಾದಾಗ ತಾವು ವೃಂದಾವನಸ್ಥರಾಗುವ ಮುಂಚೆ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಕರೆದು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಭಗವದನುಗ್ರಹವು ಎಷ್ಟಿತ್ತೆಂಬುದರ ಚಿಹ್ನೆಯಾಗಿ ತಾವು ಕಾಲವಾದ ಮೇಲೆಯೂ ತಮ್ಮ ವೃಂದಾವನದ ಮೇಲ ಈ ಕಲ್ಲನ್ನು ಇಡಬೇಕೆಂದು ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದರು. 

ಆ ಕಲ್ಲನ್ನು ಈಗಲೂ ಇವರ ವೃಂದಾವನದ ಮೇಲೆ ನೋಡಬಹುದು. 

ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ವೃಂದಾವನವು ಆರ್ಕಾಟ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪಯಸ್ವಿನೀ ನದೀ ತೀರದ ರಾಯವೇಲೂರಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಗುರುಗಳಾದ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಪತಿ ತೀರ್ಥರ ವೃಂದಾವನದ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. 

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು ಮಾರ್ಗಶಿರ ಶುದ್ಧ ತೃತೀಯಾ ವೃಂದಾವನಸ್ಥರಾಗಿರುವರು. 

ಇವರ ಆರಾಧನೆಯು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಬಹು ವೈಭವದಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. 

ಸಹಸ್ರಾರು ಭಕ್ತರು ನಿತ್ಯವೂ ಇವರ ವೃಂದಾವನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ ಕೃತಾರ್ಥರಾಗುತ್ತಲಿದ್ದಾರೆ. 

ಶ್ರೀಮದಾನಂದತೀರ್ಥ ಭಗವತ್ಪಾದಾಚಾರ್ಯರ ಮೂಲ ಮಹಾ ಸಂಸ್ಥಾನವಾದ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಮಠದ ಕೀರ್ತಿ ಧ್ವಜವನ್ನು ಅತ್ಯುನ್ನತದಲ್ಲಿ ಹಾರಿಸಿದ ಮಹನೀಯರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು ಅಗ್ರಗಣ್ಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದು, ಮುಕ್ತಿ ಭಾಜನರಾದ ಯತಿವರೇಣ್ಯರಿವರು ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ. 

ಆಪಾದ ಮೌಲಿ ಪರ್ಯಂತಂ 

ಗುರೂಣಾ೦ ಆಕೃತಿಂ ಸ್ಮರೇತ್ ।

ತೇನವಿಘ್ನಾಃ ಪ್ರಣಶ್ಯಂತಿ 

ಸಿದ್ಧ್ಯಂತಿ ಚ ಮನೋರಥಾ: ।।

***

" ಕಂಬಾಲೂರು - 4 "

" ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಹಂಸನಾಮಕ ಪರಮಾತ್ಮನಿಂದ ಅವಿಚ್ಛಿನ್ನವಾಗಿ ನಡೆದು ಬಂದ ಜಗದ್ಗುರು ಶ್ರೀಮನ್ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯರ ಮೂಲ ಮಹಾ ಸಂಸ್ಥಾನಾಧೀಶ್ವರರಾದ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಮಠದ ಪೀಠಾಧಿಪತಿಗಳಾದ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರ ಆರಾಧನಾ ಮಹೋತ್ಸವ " 

" ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಚರಿತ್ರೆ "

ಹೆಸರು : ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರಾಚಾರ್ಯರು 

ತಂದೆ : ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾಚಾರ್ಯರು 

ಜನ್ಮಸ್ಥಳ : ಕಂಬಾಲು 

ಈ ಕಂಬಾಲು ಗ್ರಾಮವು ಕಂಬಾಲೂರು ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ. 

ಇದು ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶದ ಕರ್ನೂಲು ಜಿಲ್ಲೆಯ ರುದ್ರವರಂ ಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ. 

ಕಾಲ : ಕ್ರಿ ಶ 1612 - 1635

ವಿದ್ಯಾ ಗುರುಗಳು : 

ಋಜು ಪದಸ್ಥ 96ನೇ ಋಜುಗಳಾದ ಶ್ರೀ ವ್ಯಕ್ತರ ಅಂಶ ಸಂಭೂತರಾದ ಶ್ರೀ ವಿಜಯೀ೦ದ್ರ ತೀರ್ಥರು 

ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು ತಮ್ಮ ವಿದ್ಯಾ ಗುರುಗಳನ್ನು " ಶ್ರೀಮನ್ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ " ಯಲ್ಲಿ... 

ಪದವಾಕ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಜ್ಞಾನ್ 

ಸೌಶೀಲ್ಯಾದ್ಯುಪಶೋಭಿತಾನ್ ।

ವಿಜಯೀ೦ದ್ರ ಯತೀಂದ್ರಾಖ್ಯಾನ್ 

ಸೇವೇ ವಿದ್ಯಾ ಗುರೂನ್ ಮಮ ।।

ಆಶ್ರಮ ಗುರುಗಳು : ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಪತಿ ತೀರ್ಥರು 

" ವಿದ್ಯಾ ಶಿಷ್ಯರು "

ಶ್ರೀ ವಾನಿವಾಲ ನರಸಿಂಹಾಚಾರ್ಯರು 

ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟನಾಥಾಚಾರ್ಯರು ( ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರತೀರ್ಥರು ) 

ಶ್ರೀಮುಷ್ಣದಲ್ಲಿ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಕಾಲ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಬಳಿ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು.  

ದೇವತಾ ಪ್ರತಿಸ್ಥಾಪನೆ.... 

೧ ಶ್ರೀಮುಷ್ಣದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನರಸಿಂಹದೇವರು ೨. ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣದೇವರು ( ಕಡಲೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ )

" ವೈಷ್ಣವ ದೀಕ್ಷೆ "

ವೇಲೂರಿನ ಬಳಿಯಿರುವ " ಪೆನ್ನತ್ತೂರು " ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರಿಂದ ಸುಮಾರು 6000 ಅದ್ವೈತ ಮತಾನುಯಾಯಿಗಳು " ಮಾಧ್ವ ದೀಕ್ಷೆ " ಯನ್ನು ಪಡೆದರು. 

" ಗ್ರಂಥಗಳು "

" ಶ್ರೀಮನ್ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ "

ಆದಿ :ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣ ಪೂರ್ಣಾಯ 

ಕಾಮಿತಾರ್ಥ ಪ್ರಾದಾಯಿನೇ ।

ಕಂಜಜಾದೀಡ್ಯಪಾದಾಯ 

ಕಮಲಾಪತಯೇ ನಮಃ ।।

ಅಂತ್ಯ :

ಕಲ್ಯಾಣಪೂರ್ಣ: ಕರುಣಾನಿವಾಸಃ 

ಕರ್ತೇಂದಿರಾದೇ: ಕಮಲಾಯತಾಕ್ಷ: ।

ಪ್ರೀಣಾತು ನಿತ್ಯಂ ಪರಮಃ 

ಶ್ರುತೀಡ್ಯ:ಶ್ರೀ ಮುಕ್ತನಾಥ: ಶ್ರಿತ ಪಾರಿಜಾತಃ ।। 

" ಋಗ್ಭಾಷ್ಯ ಟೀಕಾ ವಿವೃತ್ತಿ "

ಆದಿ 

ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣ ಪೂರ್ಣಾಯ 

ಕಂಜಜಾದಿ ಪ್ರಸೂತಯೇ ।

ಶ್ರೀಮಧ್ವದೇಶಿಕೇಷ್ಟಾಯ 

ಶ್ರೀ ವರಾಹಾಯ ತೇ ನಮಃ ।।

ಅಂತ್ಯ... 

ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ ಪರಮಹಂಸ ಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯ ಸರ್ವತಂತ್ರ ಸ್ವತಂತ್ರ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸತೀರ್ಥ ಮುನಿವರ್ಯ ಪೌತ್ರ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಪತಿತೀರ್ಥ ಪೂಜ್ಯ ಪಾದಾನಾ೦ ಶಿಷ್ಯೇಣ ರಾಮಚಂದ್ರ ಭಿಕ್ಷುಣಾ ಕೃತಯಾ೦ ಶ್ರೀಮದ್ರುಗ್ಭಾಷ್ಯ ಟೀಕಾ ವಿವೃತೌ ದ್ವಿತೀಯಾಧ್ಯಾಯಃ ।।

ತಾತ್ಪರ್ಯ ಚಂದ್ರಿಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ - 

ತತ್ತ್ವ ಪ್ರಕಾಶಿಕಾ ವಿವೃತ್ತಿ 

ಏಕಾದಶೀ ನಿರ್ಣಯ 

ಐತರೇಯ ಭಾಷ್ಯ ಟೀಕಾ 

ತತ್ತ್ವವಿವೇಕ ಟೀಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ 

ವಿಷ್ಣು ಸಂಹಿತಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ 

ಪ್ರಮಾಣ ಪದ್ಧತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ 

ವಂದಾರು ಕಲ್ಪತರವೇ 

ವಾದಿ ಕೈರವ ಭಾನವೇ !

ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಗುರುವೇ 

ನಮಃ ಕಾರುಣ್ಯ ಸಿಂಧವೇ !!

ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಚತುಶ್ಯಾಸ್ತ್ರ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಮತ್ತು ವಾಕ್ಯಾರ್ಥದಲ್ಲಿಯ ಪ್ರತಿಭೆಗಳನ್ನು ಕಂಡು ಪರವಾದಿಗಳು [ ಮಾಯವಾದಿಗಳು ] ಇವರೊಡನೆ ವಾದ ಮಾಡಲು ಅಂಜಿ ಚದುರಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. 

ಇವರು ಸಿಂಹದ ಗುಹೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಸಿಂಹವನ್ನು ಹೊರಗೆ ತಂದು ಮರ್ದಿಸುವಂತೆ ಪ್ರೌಢ ವಾದಿಗಳ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಅವರೇ ಹೋಗಿ ವಾದಿಗಳನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿ ಅವರೊಡನೆ ವಾದ ಮಾಡಿ ಪರಾಜಯಗೊಳಿಸಿ ಮಧ್ವ ಮತದ ಜಯಧ್ವಜವನ್ನು ಸರ್ವತ್ರ ಹಾರಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಅಂಥಾ ಮಹಾ ಮಹಿಮರು. 

ಇವರು ಸಂಚಾರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಮಠದ ಬಿರುದುಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ - ಸೆಗಣಿ ನೀರನ್ನು ತುಂಬಿಸಿ ಕಸ ಪೊರಕೆಯನ್ನು ಜೊತೆಗೊಳಿಸಿ ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯರಿಂದ " ವಾದಿಗಳು ವಾದಕ್ಕೆ ಬರಲಿ, ವಾದದಲ್ಲಿ ಸೋತರೆ ಸೆಗಣಿ ನೀರು ಕಸ ಪೂರೆಕೆಯ ಬಹುಮಾನ " ವೆಂದು ಘೋಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. 

' ನಹಿ ಜ್ಞಾನೇನ ಸದೃಶಂ ಪವಿತ್ರಮಿಹವಿದ್ಯತೇ "

ಜ್ಞಾನ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾದ ಯಜ್ಞವಿಲ್ಲ. 

ಇದೆ ಭಗವಂತನ ಪ್ರಸಾದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯಕವೆಂಬ ಮಾತಿಗೆ ಇವರೇ ನಿದರ್ಶನರಾಗಿದ್ದರೆಂದು ತಿಳಿದು ಬರುತ್ತದೆ. 

ಇವರು ದೇವರ ಪೂಜಾದಿಗಳನ್ನು ಸಂಕೋಚ ಮಾಡಿ ಆ ಸಮಯವನ್ನು ಶಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರವಚನಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಾಗಿಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಅಜ್ಞ ಶಿಷ್ಯರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ದೇವತಾರ್ಚನೆಯ ಸಂಕೋಚದ ಆಕ್ಷೇಪಣೆಯನ್ನು ಇವರು ಆಂಧ್ರ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ 

" ವಾಗ್ಬೊಮ್ಮಲೇ ಬೊಮ್ಮಲು " 

ಎಂದು ಹೇಳಿ ಲೋಹ ಪ್ರತಿಮೆಗಳಿಗಿಂತಾ " ವಾಗ್ " ರೂಪವಾದ ಅಂದರೆ " ಪ್ರವಚನ ರೂಪವಾದ ಪ್ರತಿಮೆ " ಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವದಾರಾಧನೆಯು ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದರುಹಿ ಪರಿಹರಿಸಿದರು. 

ಇವರು ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ತೆಲುಗು ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವೈಷ್ಣವ ಪಂಗಡಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು ಆಗಿದ್ದರು. 

ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡಾ ಉದ್ಧಾಮ ಪಂಡಿತರಾಗಿ, ಪ್ರವಚನ, ವಾದಿ ನಿಗ್ರಹದಿಂದ ಪ್ರಖ್ಯಾತರಾಗಿ ಶ್ರೀ ಹರಿ ಸರ್ವೋತ್ತಮತ್ವ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ದೃಢವಾದ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಹರಿಯನುಗ್ರಹಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಾತ್ರರಾಗಿದ್ದರು. 

ತಿರುಪತಿಯ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನಲ್ಲಿ ಇವರಿಗೆ ನಿಶ್ಚಲ ಭಕ್ತಿಯಿತ್ತು. 

ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಇವರು ಒಂದು ಸಲ ನವರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ತಿರುಪತಿ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋದರು. 

ಜನ ಸಂದಣಿಯಲ್ಲಿ ಇವರಿಗೆ ದೇವರ ದರ್ಶನವಾಗುವ ಅವಕಾಶವೇ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. 

ಎಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. 

ಆಗ ಇವರು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಭಕ್ತಿ ಪಾರವಶ್ಯದಿಂದ ಆಪಾತತಃ ಅಪೇಕ್ಷ ರೂಪವಾದ ಅಂತಃ ಭಕ್ತಿ ಪಾರವಶ್ಯ ದ್ಯೋತಕವಾದ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಾಡಿದರು. 

ಐಶ್ವರ್ಯ ಮದಮತ್ತೋಸ್ತಿ 

ಇದನೀಂ ಮಾಂ ಉಪೇಕ್ಷಸೇ ।

ವಾದಿನಾ೦ ಕಲಹೇ ಪ್ರಾಪ್ತೆ 

ಅಹಮೇವ ಗತಿಸ್ತವ ।।

ಎಂದು ನುಡಿದಿರುವುದು ಇವರ ಪಾಂಡಿತ್ಯದ ಕೆಚ್ಚು, ವಾದಿ ನಿಗ್ರಹ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಮತ್ತು ತಾವು ಭಗವತ್ಪ್ರಸಾದಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರರೆಂಬ ದ್ರಢ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟ ಪಡಿಸುತ್ತದೆ. 

ಇವರ ಅನುಸಂಧಾನದಂತೆ ಕ್ಷಿಪ್ರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ಅರ್ಚಕನಲ್ಲಿ ಆವೇಶ ಬಂದು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕಾರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಇವರನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ದೇವರ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿ ಬಹು ವಿನಯದಿಂದ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟರು. 

" ಪೆನ್ನತ್ತೂರು " 

ಎಂಬ ದೊಡ್ಡ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಗುಂಪು ಇವರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇವರ ಮಹಿಮೆಗೆ ಮಾರುಹೋಗಿ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಗಳವರಿಂದ ತಪ್ತ ಮುದ್ರಾದಿಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ವೈಷ್ಣವರಾಗಿ ಇಂದಿಗೂ ಶ್ರೀಮಠದ ಶಿಷ್ಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

by ಆಚಾರ್ಯ ನಾಗರಾಜು ಹಾವೇರಿ

ಗುರು ವಿಜಯ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ

***


year 2021

ಶ್ರೀಂ ಶ್ರೀ ಕಂ ಕಪಿಲಾಯ ನಮಃ

  ಮಾರ್ಗಶಿರ ಶುಕ್ಲ ತೃತೀಯಾ

ವಂದಾರು ಕಲ್ವತರವೇ ವಾದಿ ಕೈರವ ಭಾನವೇ/

ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗುರವೇ ನಮಃ ಕಾರುಣ್ಯಸಿಂಧವೇ//

ಶ್ರೀಮಧ್ವಭಾಷ್ಯಾಣಿ ಜಯಾರ್ಯಟೀಕಾ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸತೀರ್ಥಾರ್ಯನಿಬಂಧನಾನಿ|ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಾರ್ಯ ಕೃತಪ್ರಬಂಧಾಃ ಕುರ್ವಂತು ಸರ್ವೇ ಮಮ ಸುಪ್ರಭಾತಮ್ 

( ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀವಲ್ಲಭತೀರ್ಥ ಕೃತ ಪ್ರಭಾತಪಂಚಕ‌ಸ್ತೋತ್ರ)

ಯೇ ರಾಮಚಂದ್ರ ಮುನಿರಾಜಪದಾಂಬುಜಾತ ವಿನ್ಯಸ್ತಮಾನಸರೋಜ ವಿರಾಜಮಾನಾಃ|ತದ್ದಿವ್ಯಕೀರ್ತಿ ವಶವರ್ತಿವಚೋವಿಲಾಸಾಸ್ತೇ ವೈಷ್ಣವಾ ಭುವನಮಾಶು ಪವಿತ್ರಯಂತಿ ( ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀವಲ್ಲಭತೀರ್ಥ ಕೃತ ಪಂಚವೈಷ್ಣವರತ್ನ ಸ್ತೋತ್ರ)

ಯನ್ನಾಮಸ್ಮರಣಂ ಲೋಕೇ ಪ್ರತಿವಾದೀಭಕೇಸರಿ|ತಂ‌ ನೌಮಿ ರಾಮಚಂದ್ರಾಖ್ಯಂ ಭಿಕ್ಷುಮಕ್ಷೋಭ್ಯದೇಶಿಕಮ್ 

(ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾಥ ತೀರ್ಥರು- ನ್ಯಾಯಾಮೃತವ್ಯಾಖ್ಯಾನ)

ಯನ್ನಾಮಕೀರ್ತನಾದೇವ ಭಿದ್ಯತೇ ವಿದುಷಾಂ ಮನಃ| ರಾಮಚಂದ್ರಗುರೂನ್ ವಂದೇ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರವಿಶಾರದಾನ್ ( ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನಾಥ ತೀರ್ಥರು- ತಾತ್ಪರ್ಯಚಂದ್ರಿಕಾಸುಬೋಧಿನಿ)

ದ್ವೈತವೇದಾಂತದ ಟಿಪ್ಪಣಿ ವಾಙ್ಮಯಕ್ಕೆ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ ಮಹನೀಯರು, ಉತ್ತಮ ವಾದಕೋವಿದರು, ಮಹಾತಪಸ್ವಿಗಳು,ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆರು ಸಾವಿರ ಜನರಿಗೆ ವೈಷ್ಣವದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ (ಈ ಆರು ಸಾವಿರ ಜನರೇ  ಆರುವೇಲುಗಳು  ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪಂಗಡದವರು)

ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಟಿಪ್ಪಣೀ, ಶ್ರೀಋಗ್ಭಾಷ್ಯಟೀಕಾವಿವೃತಿ, ತಾತ್ಪರ್ಯಚಂದ್ರಿಕಾ ಟಿಪ್ಪಣಿ, ತತ್ವಪ್ರಕಾಶಿಕಾವಿವೃತಿ, ಏಕಾದಶೀನಿರ್ಣಯ, ಐತರೇಯಭಾಷ್ಯಟೀಕಾ, ತತ್ವವಿವೇಕಟೀಕಾಟಿಪ್ಪಣಿ,ವಿಷ್ಣುಸಂಹಿತಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ   ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದವರೂ..

ನೀನೆ ಇಲ್ಲೆಂದು ವಾದಿಸೆ ನಾನೇ ಗತಿಯು‌ ನಿನಗೆ|ಎಂದು ನಿಂದಾಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ| ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ದರ್ಶನ ಸಿರಿಯ ಪಡೆದ| ವೀರವೈಷ್ಣವ ಕರ್ಮಂದಿವರರು ಇವರು|ಜ್ಞಾನಸಾಗರ ಮಾಧವನ ಪ್ರಿಯತಮರು

( ಪ್ರಸ್ತುತ ಶ್ರೀಮಾಧವತೀರ್ಥ ಸಂಸ್ಥಾನದ ಪೀಠಾಧಿಪತಿಗಳಾದ ಶ್ರೀವಿದ್ಯಾಸಾಗರ ಮಾಧವತೀರ್ಥರು ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರ ಕುರಿತು ರಚಿಸಿದ ಕೀರ್ತನೆ -  ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದ ವಂಶಸ್ಥರು)

16ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಪರಮ ಮಹಿಮಾನ್ವಿತ ಯತಿಗಳು, ಸೋಸಲೆ ಶ್ರೀ ವ್ಯಾಸರಾಜಮಠದ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪ್ರವರ್ತಕರೂ, ಶ್ರೀ ವಿಜಯೀಂದ್ರತೀರ್ಥರ ವಿದ್ಯಾ ಶಿಷ್ಯರು,  ಶ್ರೀ ರಾಯರಿಗೂ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದವರು, ಶ್ರೀಪತಿತೀರ್ಥರ ಶಿಷ್ಯರು, ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ವಲ್ಲಭತೀರ್ಥರ ಗುರುಗಳು, ವಾದಿಗಳ ಮದವಿಳಿಸಿದ ವಾದಿ ನಿಗ್ರಹರು, ಜ್ಞಾನಿಕುಲಾಗ್ರಗಣ್ಯರು, 

ಋಗ್ ಭಾಷ್ಯಕ್ಕೆ , ಶ್ರೀಮದ್ಭಾಗವತಕ್ಕೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಬರೆದವರು, ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ವಿವೃತ್ತಿ, ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ವಿವೃತ್ತಿ ಮೊದಲಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ರಚನೆ ಮಾಡಿದವರೂ ಆದ ಶ್ರೀ ಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರ ಮಧ್ಯಾರಾಧನೆ ರಾಯವೇಲೂರಿನಲ್ಲಿ.


ವಂದಾರು ಕಲ್ವತರವೇ ವಾದಿ ಕೈರವ ಭಾನವೇ/

ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗುರವೇ ನಮಃ ಕಾರುಣ್ಯಸಿಂಧವೇ//

ಶಬ್ದೇ ತರ್ಕೇ ಚ ವೇದಾಂತೇ ಭಾಟ್ಟೇ ಪ್ರಾಭಾಕರೇ ತಥಾ| ರಾಮಚಂದ್ರಗುರೋಸ್ತುಲ್ಯಃ ಕೋ ನು ವಾ ವರ್ತತೇ ಭುವಿ ( ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾಥ ತೀರ್ಥರು- ತರ್ಕತಂಡವ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ)

ಇತಿ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಮಹಂಸ ಪರಿವ್ರಾಜಕಾರ್ಯಾಣಾಂ ಯತಿಕುಲತಿಲಯತಿರಾಜರಾಜಯತಿ ಸಾರ್ವಭೌಮಾನಾಂ ಶ್ರೀವ್ಯಾಸತೀರ್ಥಪೂಜ್ಯಪಾದಾನಾಂ ಪರಮಾನುಗ್ರಹಹೇಣ ಸರ್ವಾವನಿಪತಿಸಭಾಸು ವಿಷ್ಣೋಃ ಸರ್ವೋತ್ತಮತ್ವಸ್ಥಾಪನೇನ ದಿಗಂತಕೀರ್ತಿಸಂಪನ್ನಾನಾಂ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಪೂಜ್ಯಪಾದಾನಾಂ ದಯಯಾ.. (ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನಾಥ ಕೃತ ತಾತ್ಪರ್ಯಚಂದ್ರಿಕಾಸುಬೋಧಿನೀ)

ಸಾದ್ವಿಮಾನಂ ಸುಧಾಯಾ ಯಃ ಸಮ್ಯಜ್ಙ್ಞಾಪಿತವಾನ್ ಭುವಿ| ರಾಮಚಂದ್ರ ಗುರುಂ ನೌಮಿ ವಿದ್ವನ್ಮುಕುಟಮಂಡನಮ್ (ಶ್ರೀಕುಂಡಲಗಿರಿ ಆಚಾರ್ಯರು- ನ್ಯಾಯಸುಧಾಟಿಪ್ಪಣೀ)

ಪೂರ್ಣಬೋಧಗುರೂನ್ ವಂದೇ ಜಯಾರ್ಯಾನ್ ವ್ಯಾಸದೇಶಿಕಾನ್|ರಾಮಚಂದ್ರಗುರೂನಾರ್ಯಾನ್ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾಥಗುರೂನಪಿ ( ಶ್ರೀಜಗನ್ನಾಥತೀರ್ಥಕೃತ ಭಾಷ್ಯದೀಪಿಕಾ)

ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಜ್ಞಾನಿ ವರೇಣ್ಯರಿಂದ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮಹಾತಪಸ್ವಿಗಳು ಶ್ರೀಕಂಬಾಲೂರು ರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರು. ಶ್ರೀವ್ಯಾಸರಾಜರ ಅನಂತರ ಐದನೆಯವರಾಗಿ ಪೀಠವನ್ನಾಳಿದ ಶ್ರೀಗಳವರಲ್ಲಿ ಸರ್ವತಂತ್ರ ಸ್ವತಂತ್ರ ಎಂಬ ಬಿರುದು ಅರ್ಥವತ್ತಾಗಿತ್ತು. 

ಅವರು ಸಂಚರಿಸುವಾಗ ದ್ವೈತ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ವಿರೋಧಿಗಳಾದ ದುರ್ವಾದಿಗಳೆಲ್ಲರೂ‌ ಶ್ರೀಗಳವರ ಕಾಲ್ಕೆಳಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ನರಳುತ್ತಿರುವರು;ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ಬಂದು ವಾದದಲ್ಲಿ ಜಯಿಸಿ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬುದಾಗಿ ಅವರ ಭೃತ್ಯರು ಸಾರುತ್ತಿದ್ದರೆಂದಮೇಲೆ ಅವರಿಗಿದ್ದ ಆಳವಾದ ಜ್ಞಾನ, ವಿದ್ವತ್ತು ಮತ್ತು ವಾದಕೌಶಲತೆ ಎಷ್ಟಿರಬೇಡ!! 

ಗ್ರಂಥರಚನೆಯಲ್ಲೂ ಮಹಾದ್ಭುತ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಶ್ರೀಗಳವರು ಶ್ರೀಮನ್ಯಾಯಸುಧಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಲ್ಲಿ , ಇತರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ‌  ವಿವರಿಸದಿರುವ‌ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇರಳವಾಗಿ ತಮ್ಮ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಒಂದು ನೂತನ ಭಾವವನ್ನು ಮೂಲಗ್ರಂಥದಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅನೇಕ ಆಕ್ಷೇಪಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಗ್ರಂಥದ ಗಾಂಭೀರ್ಯತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಪ್ರತಿವಾದಿಗಳೊಂದಿಗೆ ವಾದ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶವಿದ್ದಾಗ ದೇವರ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಸಂಕೋಚಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರತೀರ್ಥರು, ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ಕೆಲವರು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದಾಗ ವಾಗ್ಬೊಮ್ಮಲೇ ಬೊಮ್ಮಲು ( ವಾಗ್ಬ್ರಹ್ಮವೇ ಬ್ರಹ್ಮ) ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 

ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದಿಂದ ಮಹಾ ತಪಸ್ಸನ್ನುಳ್ಳ, ಮಹಾ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾದ ಇವರು ಒಮ್ಮೆ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ದರ್ಶನವು ಆಗದೇ, ಸ್ವಲ್ಪ ಅವಹೇಳನಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾದಾಗ, ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅವರು ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಕುರಿತು ಐಶ್ವರ್ತಮದಮತ್ತಃ ಸನ್ನಿದಾನೀಂ ಮಾಮುಪೇಕ್ಷಸೇ|ವಾದೀನಾ ಕಲಹೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಹ್ಯಹಮೇವ ಗತಿಸ್ತವ 

(ಎಲೈ ಶ್ರೀನಿವಾಸ, ಐಶ್ವರ್ಯದ  ಮದದಿಂದಾಗಿ ನೀನೀಗ ನನ್ನನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿಸುತ್ತಿರುವಿ. ಆದರೆ ವಾದಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಾಗ  ನಿನಗೆ ನಾನೇ ಗತಿ) ಎಂದು‌ ನಿಂದಾ ಸ್ತುತಿ ರಚಿಸಿದರು. ನಂತರ ಸ್ವಾಮಿಯೇ ತನ್ನ ಭಕ್ತರಾದ ಇವರನ್ನು ಸೂಚನೆ‌ಕೊಟ್ಟು ದರ್ಶನ ಒಳಗೆ ಕರೆಸಿಕೊಂಡ. ಇದು ಅವರ ಭಕ್ತಿಗೆ ದ್ಯೋತಕ.

ಶ್ರೀಗಳವರು ಶ್ರೀಮುಷ್ಣ‌ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನರಸಿಂಹ ದೇವರನ್ನು, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಕಡಲ್ಲೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪನ್ ರುಟಿ ತಾಲೂಕಿನ ಗ್ರಾಮವೊಂದರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ದೇವರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆ ಊರು ಅಂದಿನಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣಪುರಂ ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದಿದೆ. 

ಕುಂಭಕೋಣದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣಶಾಸ್ತ್ರಿ ಎಂಬ ವಾದಿಯೊಂದಿಗೆ ಸೋತವರು ಮಠತ್ಯಾಗ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಷರತ್ತಿನೊಂದಿಗೆ ವಾದ ಮಾಡಿ, ಪರಾಭವಗೊಳಿಸಿ, ಕರಾರಿನಂತೆ ಪರವಾದಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮಠವನ್ನು ಶ್ರೀಗಳವರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದ. ಅದೇ ಸ್ಥಳವೇ ಮುಂದೆ ವ್ಯಾಸರಾಜ ಮಠದ ಕೇಂದ್ರಸ್ಥಾನವಾಯಿತು. 

ಹೀಗೆ ಸರ್ವತೋಮುಖದಿಂದ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ ಮಹಾ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾದ, ಶ್ರೀನ್ಮೂಲಗೋಪಾಕ ಕೃಷ್ಣ,ಪಟ್ಟಾಭಿರಾಮ,ಶ್ರೀವೇದವ್ಯಾಸ, ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಸಿಂಹನ ಆರಾಧಕರಾದ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರ ತೀರ್ಥರ ಉತ್ತರ ಆರಾಧನೆಯ ಶುಭಸ್ಮರಣೆಗಳು

-Smt. Padma Sirish

ನಾದನೀರಾಜನದಿಂ ದಾಸಸುರಭಿ

***




Sri Kambaluru Ramachandra Tirtha Aradhane :
वंदारुकल्पतरवे वादिकैरवभानवे ।
श्रीरामचंद्रगुरवे नम: कारुण्यसिंधवे ।

****




No comments:

Post a Comment