Appanacharya -The great devotee of our Guru Raghavendra Swamy
Appannacharya was to Raghavendra what Purandara was to Vyasa Raja in his earlier avatar. Sri Raghavendra Swamy period is (1591-1671) and Sri Vyasaraja period (1460–1539).
Gurustotra was composed by Bhikshaalaya Sri Appanacharya, extempore (AshuKavitva).This is called as "STOTRARAJA". Affection, devotion, grief, pratibha, gnyaana together combined forcefully and powerfully, thus it has become STOTRARAJA. Sri Appanacharyaru composed this when he was crossing the Tungabhadrafrom Bhikshaalaya to Mantralaya, and finally got the witness of Rayaru sitting in Navyendropala NeelaBhavyakara Sadbrindavana as SAAKSHIHAYASTOTRAHI.
In Sri RaghavendraTantra Krishnavadhhotaru has paid his tribute and homage to Appanacharya and magnified the importance of Gurustotra, which is as real factor. Today we can find almost in the crores and crores of devotees tongue, heart ,chanting this stotra. Gurustotra is the main base of Sri Raghavendra Tantra.
Bhikshalaya Appanacharya’s Sri Raghavendra Gurustotra and Mangalashtaka are really Sanjeevini to the devotees of the world and many have obtained Siddhi. Sondur Krishnavadhootaru has said in Sri RaghavendraTantra :
"SriGurustotropyetatprabhratiVishwasan
GurustotraarthaMaevaahamPathan GurumPoojam"
By Gurustotra Pathana the devotees will get and gain confidence towards Rayaru. With Gurustotra Pathana we have to worship Rayaru and Gurustotra Pathana itself is GuruPooja, Worship of Rayaru.
Dear devotees the Mahima Miracle of Gurustotra cannot be described by mere words. Krishnavadhootaru is a great witness for the importance and the Miracle of GURUSTOTRA. So devotees I appeal to all to read and chant Gurustotra with devotion without fail and acquire all the needs and requirements and there by increase the Punya and enjoy the peace, tranquil and happiness of Mantralaya.
When we take the Name of Mantralaya Rayaru the Name of Bichali Sri Appanacharyaru automatically follows to the hearts of the Devotees. When Sri Gururaya thought of Mantralaya sent a message to Diwan Venkannathat he is scheduled to come to Adoni from Kumbhakonam. The Nawab of Adoni and Diwan Venkanna warmly welcomed with Great Devotion and Grandeur. After accepting the hospitality of the Nawab, Sri Raghavendrateertharu performed the Pooja of Sri Moola RamaDevaru in the house of Diwan Venkanna. Large number of Devotees witnessed this Pooja of Sri Moola RamaDevaru by Rayaru. The gratitude of Venkannacannot be described in words. Rayaru asked Manchale as he has decided to reside there and enter SashareeraBrindavan as per the Will and Wish of Sri Hari. The Nawab was reluctant to handover Manchale as it was a barren land not fertile, only rocky bed on the bank of Tungabhadra. Rayaru said I want only this village and nothing more. Rayaru knew the importance of that Siddhi place. So after a few days along with Venkanna Rayaru while coming to Mantralaya from Adoni, the Aparoksha Gnyani Rayaru came to know that, about a mile from Tungabhdara Stn. (Now Mantralaya Road), there is Bichali and a great Devotee, Scholar, HariBhakta, Pratibhapurna is residening in Bichali. Also knew the Japadakatti greatness by Sri Sripadarajaru, SriJitamitraru, Sri Vyasarajaru and so on, owing to the Aparoksha Gnyana.
So came to Bichali. Bichali was previously called as Bhikshalaya. Appanacharya a great scholar, though well off with three hundred acres of rich fertile land, his Shishyas grew in large number. Students from all parts of the country came to Bichali to learn and gain Knowledge under the able teaching and guidance of Appanacharya. So his income plan exceeded to feed the students. So asked the Shishyas to take rounds of Bhiksha in the village to all the houses. As per the Upanayana Upadesha, it was a noble thing to ask Bhiksha not for lively hood, but for Vidya. It was a Sacred scene to others that all the Housewives were eagerly waiting to offer Bhiksha to the Students of Appanacharya before they were saying Om Bhavati Bhikshan Delhi. All the respectable families regarded the Students of Appanacharya.
Though Appanacharya was a Jahagirdar of twenty Eight Villages, with vast cultivation rich and fertile land in between Krishna and Tungabhadra, we can say Do AAB, never showed any greatness nor proudness, lived like an ordinary man. This Simplicity made him popular as a great Teacher. A Guru for all the Times. His BichaliJapadakatti on the Sacred bank of Tungabhadra under the Ashwath Vruksha the Gurukula of Sri Appanacharya was nothing but an Open University amidst the abundant Mother Nature’s Gift. His Prayer, Mantra Siddhi, Kind Concern and the Thirst of Knowledge, Obedience, Pleasing Disposition made Bichali Sri Appanacharya a Guru of the Japadakatti University
When Rayaru came to Bichali and came to know the details and the Sanctity of Japadakatti, the Sacredness of the house of Appanacharya which was already Sixty years of old attracted Rayaru very much. The very first meeting of these two great Stalwarts attracted each other affectionately was nothing but the Boon of Sri Hari. Slowly their friendship grew thick and strong reached a point that they both cannot tolerate the separation of each other. The Obedience, loyal behaviour, honesty, Selfless Seva of Appanacharya was liked by Rayaru. Appanacharya himself was grinding Dal Chatni to Rayaru as Rayaru liked it very much. Rayaruperformed the Pooja of Sri Moola RamaDevaru in the Central Hall of Appanacharya and used to sleep and take rest there only. The Japadakatti discourses between each other and the bank of Tungabhdra river’slullaby they both liked much. When Rayaru was sitting on the Japadakatti Appanacharya simply squatted at the Sacred feet of Rayaru and talking nicely. What an amount of subject matter they had to talk and discuss. In Sanskrit there is a Subhaashita : Vaade Vaade Jaayatae Tatvabodhaha. By debate they used to find out the real truth. Appanacharya gave his heart, mind and body to Rayaru. Surprised to see the works of Rayaru not one but Fortyeight Granthas are there. Simplified the Sudha of Malkheda Sri Jaiteertharu by title Parimala.Pratyaksharam Pratipadam Aneka Kooti Garbhita Pratinbhaati Sudha Thaapi Granthalpatvaayanochyatae. Such are the works of Rayaru. Rayaru’s great creativity, Divinity, Siddhi were all understood by Appanacharya. The magnificent style of Praataha Sankalpa Gadya of Rayaru was nothing but the Boon of Sri Hari Appanacharyabecame too close, associate, close associate. Appanacharya was massaging the Sacred legs of Rayaru. Rayarualso knew the Knowledge, Ashukavitva, Spontaneous creative Capacity of Appanacharya,above all his Bhakti,obedience made Rayaru to love Appanacharya more. One day while Appanacharya was doing the Sevaof Rayaru that is while massaging the legs of Rayaru, asked Appanacharya to give up the habit of chewing Tobacco, Appanacharya said that he had become a slave of it. Actually Rayaru thought that Appanacharya is the able person and he has to give Yati Ashrama. But hearing this from Appanacharya Rayaru dropped the idea. Appanacharya was two years elder to Rayaru. The Snake bill in the house of Appanacharya was very dear to Rayaru. SheshaDevaru daily used to come and drink the milk poured in the silver Harivaana by Rayaru.Appanacharya’s house was a Sanctum of Divnity. So Rayaru lived there for years together. Sri Raghavendrateertharu pleased highly towards Appanacharya and gave twelve acres of land situated in Kallakuntla, twelve kilometers from Mantralaya. Appanacharya flatly refused,as already he was owning abundant land. But Rayaru forced Appanacharya to accept, So he accepted the land of Kallakuntla Hyderabad
Sri Thirtha Kshetra Japadakatti Bichali Appanacharya Ashtottara Shata Seva Welfare Trust. Abundant Devotees are benefitted by Ashtottara at the Sanctum of Bichali Japadakatti, from where Appanacharya started Gurstotra while crossing the Tungabhadra. Appanacharya’s Devotion, Faith, Firmness made Tungamma to pave the way.
When the time of Brindavana Pravesha Rayaru came to know, first Rayaru dismantled the snakebill which was in the house of Appanna. After him people will afraid of Snake. This snake was none but SheshaDevaru. Prayed a lot before dismantling the snake bill Hearing the Prayer Shesha became a Shila Roopa. Rayaru did the Pratishthaapana of SheshaDevaru at the back yard where the snakebill was there. Devotees we can see today. Dismantling of the snake bill made Appanacharya to suspicion, why Rayaru is Dismantling. After that one day Rayaru asked Appanacharya to go for Madhwa Sanchara owing to the Chaturmaasa. When so many are there! Why Rayaru is asking me to go he could not understand. But Obeyed the verdict of Rayaru and went. After his going Rayaru called Venkanna and announced the day of Brindavana Pravesha on Shraavana Krishna Paksha Dwiteeya. In the presence of Appanacharya the Brindavana Pravesha was highly difficult Rayaru knew. He cannot see and tolerate. He knew the Ability of Rayaru and had that much of affection and liberty that he should have simply brought him outside holding his hand. So Rayaru Purposely sent Appanacharya away from Mantralaya.
But the News of Brindavana Spread like a wild fire, Hearing this shocking news rushed to Bichali and started crossing Tungabhadra from Japadakatti to reach Mantralaya, as he was on the other side of the river. Remembering his Guru, Crying and weeping Went on saying Gurustotra by Ashukavitva, as Appanacharya KnewRayaru Completely.But by the time Appanacharya reached Mantralaya the last slab was placed and he cannot see his Dear Rayaru. After this he cannot pronounce any thing more.
)
Rayaru decided to get into Brindavana in Mantralaya ( read here why Guru chooses Mantralayam ) due to its importance and reached mantralyam and requested Diwan Venkanna to get that place for him. During that time he also crossed river Tungabadra and reached Bichali. Hearing Guru, Appanacharya reached him and requested to follow him whereever he goes. Appanacharya knowledge, obedience, devotion, kindness all attracted Guru and made him as his sisya. Both Guru and Appanacharyaru used to spend time for hours to talk about Madhawa philosophy, about Sri Hari for hours and hours. Still the place where they used to sit and talk is available. Guru Rayaru spend more than 4 - 5 years in this place and stayed in Appanacharya's house.
He infact do Moola rama pooja in the hall of the house and Appanacharya used to grind dhall and peanut chutney himself to Guru regularly.
Being so close and main sisya to Guru Rayaru, why Appanacharya was not there with him during Brindavana Prevesha, Why there is a Brindavana in Bichali when Mantralayam is just few mins away... will share this in next Thursday
Appanacharya - The great devotee and Sishya of our Guru Raghavendra Swamy - Part 2
Appanacharya has become so close to Guru Rayaru that he used to grind dhal to our Guru and both will spend most of their day time discussing about the Sri Hari on the banks of Tungabadra. During this time, Guru Rayaru understood the concern of Appanacharya and his family and advised Appanacharya to get into 2nd marriage, as per Guru's wish Appanacharya got married for the 2nd time and they both were blessed with the boy baby as per Sri Hari and Guru's wish and the lineage of Sri Appanacharya still continues till date and one of the family member of Appanacharya still lives in Bichali and maintains the Appanacharya's house where Guru and Appanacharya had spent their time during those days and the house is maintained in the same way and it is still intact
When Guru Raghavendra decided to get into Brindavana, the first thing he did was to request Diwan Venkanna to bring in a rock from Madhavaram, when Diwan brought, Guru knew it was not the right rock that he intended and also knew why this happened and asked Diwan to construct Brindavana and keep it open as it will be required by another Guru and went along with Venkanna and Appanacharya to Madhavaram and identified the rock by himself and told Appanacharya and Diwan the details of rock as it was the same rock where Lord Rama sat for 48 mins or 2 nazhigai when Lord Rama came in search of Sita devi towards Lanka and his wish was to have this rock as his Brindavana. Second thing Guru did was to request Diwan to bring him 701 Saligrama which advised to keep that on top of his Brindavana once it is shielded. Other important part that Guru did was to request Sri Appanacharya to go and inform others about his Brindavana Prevesha so that everyone is aware of it.
This came as a suprise to Appanacharya, however he did not question back Guru and went to perform his duty per Guru's ask and he hoped that he will be back with Guru on time.
However Guru's wish was different...
Collected from Faceb
One of the most well-known and perhaps the most famous disciples of Raghavendra Swamy is Appannacharya.
Appannacharya was to Raghavendra what Purandara was to Vyasa Raja in his earlier avatar.
It was Appannacharya who drew upon Rayaru’s vast knowledge and taught the many hundreds of students who thronged his Gurukula at Bichale.
The Gurukula had no building but it was an open place at the Japada Katte. The students went around the small village of Bichale and collected alms.
During his lifetime, Appannacharya composed many slokas in praise of Raghavendra Swamy. All these slokas were originally in Sanskrit.
Not many know that most of the Sanskrit hymns that we chant today in honor of Rayaru such as the Raghavendra stotra, mangalashtaka, dandaka are all compositions by Appannacharya.
The most famous composition of all is Poojaya Raghavendraiah Satyadharma……. Which is a part of the Poornabodha Sloka that Appanacharya composed when he waded across the raging Tungabhadra on hearing that Rayaru was about to enter Brindavana.
Though Rayaru wanted to give Sanyasa to Appannacharya and make him the next head of the Matha, Appannacharya refused. There was a simple reason for this. Appannacharya was addicted to chewing tobacco and he could never get out of this habit. Though Rayaru had advised him many times to give up this habit, Appannacharya always laughingly told him he had become a slave to this. He thus did not become the next head of the Matha.
However, his devotion to Rayaru was unquestionable. Though he was two years older to Rayaru, he gave himself up totally to ensure that Rayaru did not face any problem during his stay in Bichale.
When Rayaru first set foot in the house of Appannacharya, he realised that Appannacharya and his first wife did not have any children.
Rayaru himself forced Appannacharya to marry a second time and this time the couple had children. The descendents of this lineage continues till today and one of them looks after the Japada Katte while the other looks after the house that is in ruins.
Today nothing remains of the old Bichale village. The entire village was swept away in the flash floods that drowned Mantralaya and other surrounding areas in October 2009. A new Bichale has come up atop a small hillock. Even today, we can see broken down homes and destroyed temples in the old village.
Miraculously, there was no harm to the Eka shila Brindavana on the Japada Katte. However, the main branch of the Gum tree where Appannacharya used to keep rice tied to a branch of the tree was washed away by the flood waters. Today, only a small tree of the old behemoth remains.
The river water even now inundates the Brindavana every year but only for a few days. The flash floods of 2009 are only a memory but they are a painful reminder of Nature’s fury.
There is however, not much damage to the Japada Katte. Apart from the Brindavana, the other structures too exists. Thus the legend of Appannacharya and Raghavendra Swamy lives on.
The Sloka that moved Sri Raghavendraswamy
Millions of people across the globe, irrespective of their caste, country, religion or sex, burst into a two-lined stanza almost everyday. The two lines are perhaps the most popular hymn and there is a crescendo of this every Thursday when people gather in large numbers in temples of Raghavendra Swamy.
The two line which encapsulate the place that Raghavendra Swamy holds in our life are so simple that even a child can utter it.
These lines are,
“Poojyaaya Raghavendraiah, Satyadharma Rathayacha
Bhajatam Kalpavrukshaiah Namatham Kamadhenuve.”
These are the lines from the famous Poornabodha Stotra that Appanchacrya composed in honor of Raghavendra Swamy.
The entire stotra came out extempore from Appanacharya as he frantically swam across the Tunghabhadra to Mantralaya from Bichele. That day was August 8, 1761 and it was well past noon. Thus this beautiful sloka can be dated to a particular day and even date.
Raghavendra Swamy and Appancharya had spent 12 years in Bichele. When the tome for entering Brindavana, drew near, Raghavendra Swamy knew that he would not be able to so if Appanacharya was near him.
Appanacharya had become totally devoted to Raghavendra Swamy. Though he was elder to Raghavendra Swamy by two years, he was totally involved in looking after the needs of Rayaru.
He prepared food for Rayaru, spoke and discussed philosophy and religion, listened to the scholastic discourse of Rayaru and even pressed his feet when Rayaru slept.
Rayaru sent Appanacharya on sanchara. He then decided to enter Brindavana at Mantralaya, just 14 kms away and on the other banks of the Tungabhadra.
When Appanacharya returned to Bichale, he was told about how Raghavendra Swamy had decided to enter Brindavana. A grief-struck Appanacharya plunged into the raging Tungabhadra which was in floods then.
 |
| The Tungabhadra |
Appanacharya had no concern about his safety. He had a prayer to Raghavendra on his lips and he decided to swim to the other bank of the Tungabhadra.
He then composed the 32-stanza Poornabodha Stotra of which these two lines are a part. The entire stotra was composed as Appanacharya battled the surge of water to be near his beloved Rayaru.
The commencement of the stotra is from the very Japada Katte which can still be seen in Bichele. The final wording of the stotra was in front of the Brindavana of Ragjhavendra in Mantralaya.
When Appanacharya completed the last but one line, the final slab was placed on the Brindavana of Raghavendra Swamy. A tearful Appanacharya was unable to complete the stotra and he fell onto the Brindavan, weeping inconsolably and calling out to his dear friend, philosopher and Guru.
The Poornabodha Sloka or Stotra had not been completed as Appanacharya had stopped singing after saying,
“Yobhaktya Gururaghavendra charanadwandam smaran
yaha pathaet
Stotram divyamidamsada nahi bhavaettasya asukham kinchan
kimtvishtartha samruddhireva kamalanatha prasadodayaat
kirti digvidita vibhutiratula”.
Raghavendra Swamy is believed to have shown himself to Appancharya and completed the stotra saying “Sakshee Hayastotra Hee”.
Raghavendra Swamy was so moved by the devotion of Appanacharya that he is believed to have helped Appanacharya navigate the Tungabhadra without drowning. This was his first miracle even as he was sitting in the Brindavana and his devotees were placing the stones to close the structure.
Thus the sloka, also called the Raghavendra Sloka or Guru Sloka, which began at Bichele, ended at the Brindavana of Rayaru in Mantralaya. The commencement of the sloka was at the favourite Japada katte in Bichele and it ended with Rayaru himself signaling the comnpletion of the Sloka.
The Japada Katte has suffered little damage during the October 2009 floods that ravaged Bichele, Mantralaya and several villages and towns of Kurnool.
If you happen to visit Bichele, you can meet one of the descendents of Appanacharya who will show you the place from where Appanacharya plunged into the raging Tungabhadra. This was the very place of the Skola.
The Sloka is so full of devotion and respect that it has become the most popular lines of all times. You can see it everywhere-in almost all the Raghavendra Swamy temples, in books on Raghavendra Swamy and most of all on the lips of million and million of people.
 |
| The image of Rayaru |
Thus this sloka is important for several things. First and foremost, it helped Appanacharya cross the river. Second, it showed that devotion could move even those who could not be seen. Thirdly, it was completed by Rayaru even when he was not physically not present. The voice from the Brindavana which completed the sloka shows us that devotion can move anybody.
******
*****
RAGHAVENDRA MANGALASHTAKAM
ಶ್ರೀಮದ್ರಾಮಪದಾರವಿಂದಮಧುಪಃ ಶ್ರೀಮದ್ವವಂಶಾಧಿಪಃ
ಸಚ್ಛಿಷ್ಯೋಡುಗಣೋಡುಪಃ ಶ್ರಿತಜಗದ್ಗೀರ್ವಾಣಸತ್ಪಾದಪಃ |
ಅತ್ಯರ್ಥಂ ಮನಸಾ ಕೃತಾಚ್ಯುತಜಪಃ ಪಾಪಾಂಧಕಾರಾತಪಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||1||
ಕರ್ಮಂದೀಂದ್ರಸುದೀಂದ್ರ ಸದ್ಗುರುಕರಾಂಭೋಜೋದ್ಭವ ಸಂತತಂ
ಪ್ರಾಜ್ಯಧ್ಯಾನವಶೀಕೃತಾಖಿಲಜಗದ್ವಾಸ್ತವ್ಯಲಕ್ಷ್ಮೀಧವಃ |
ಸಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಾದಿವಿದೂಷಕಾಖಿಲಮೃಷಾವಾದೀಭಕಂಠೀರವಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||2||
ಸಾಲಂಕಾರಕಕಾವೈನಾಟಕಕಲಾಕಾಣಾದಪಾತಂಜಲ
ತ್ರಯ್ಯರ್ಥಸ್ಮøತಿಜೈಮಿನೀಯಕವಿತಾಸಂಗೀತಪಾರಂಗತಃ |
ವಿಪ್ರಕ್ಷತ್ರವಿಡಂಘ್ರಿಜಾತಮುಖರಾನೇಕಪ್ರಜಾಸೇವಿತಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||3||
ರಂಗೋತ್ತುಂಗತರಂಗಮಂಗಳಕರಶ್ರೀತುಂಗಭದ್ರಾತಟ
ಪ್ರತ್ಯಸ್ಥದ್ವಿಜಪುಂಗವಾಲುಲ ಸನ್ಮಂತ್ರಾಲಯಾಖ್ಯೇಪುರೇ |
ನವ್ಯೇಂದ್ರೋಪಲನೀಲಭವ್ಯಕರಸದ್ಬøಂದಾವನಾಂತರ್ಗತಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||4||
ವಿದ್ವದ್ರಾಜಶಿರಃ ಕಿರೀಟಖಚಿತಾನಘ್ರ್ಯೋರುರತ್ನಪ್ರಭಾ
ರಾಗಾಘೌಘಹಪಾದುಕದ್ವಯಚರಃ ಪದ್ಮಾಕ್ಷಮಾಲಾಧರಃ |
ಬಾಸ್ವದ್ದಂಡಕಮಂಡಲೋಜ್ವಲಕರಾ ರಕ್ತಾಂಬರಾಡಂಬರಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||5||
ಯದ್ಬøಂದಾವನಸತ್ಪ್ರದಕ್ಷಿಣನಮಸ್ಕಾರಾಭಿಷೀಕಸ್ತುತಿ
ಧ್ಯಾನಾರಾದನ ಮೃದ್ವಿಲೇಪನಮುಖಾನೇಕೋಪಚಾರಾನ್ ಸದಾ |
ಕಾರಂಕಾರಮಭಪ್ರಯಾಂತಿ ಚತುರೋ ಲೋಕಾಃ ಪುಮರ್ಥನ್ ಸದಾ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||6||
ವೇದವ್ಯಾಸಮುನೀಶಮದ್ವಯತಿರಾಟ್ಟೀಕಾರ್ಯವಾಖ್ಯಾಮೃತಂ
ಙõÁ್ಞತ್ವಾ ಅದ್ವೈತಮತಂ ಹಲಾಹಲಸಮಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಸಮಾಖ್ಯಾಪ್ತಯೇ |
ಸಂಖ್ಯಾವತ್ಸುಖದಾಂ ದಶೋಪನಿóದಾಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಂ ಸಮಾಖ್ಯನ್ಮುದಾ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||7||
ಶ್ರೀಮದ್ವೈಷ್ಣವಲೋಕಜಾಲಕಗುರುಃ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಿವ್ರಾಡ್ಭರುಃ
ಶಾಸ್ತ್ರೇ ದೇವಗುರುಃ ಶ್ರಿತಾಮರತರುಃ ಪ್ರತ್ಯೊಹಗೋತ್ರಸ್ವರುಃ |
ಚೇತೋತೀತಶಿರುಸ್ತಥಾ ಜಿತವರುಃ ಸತ್ಸೌಖ್ಯಸಂಪತ್ಕರುಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||8||
ಯಃ ಸಂಧ್ಯಸ್ವನಿಶಂ ಗುರೋವ್ರ್ರತಿಪತೇಃ ಸನ್ಮಂಗಲಸ್ಯಾಷ್ಟಕಂ
ಸದ್ಯಃ ಪಾಪಹರಂ ಸ್ವಸೇವಿವಿದುಷಾಂ ಭಕ್ತ್ಯೈವ ಬಾಭಾಷಿತಂ |
ಭಕ್ತ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸುಸಂಪದಂ ಶುಭಪದಂ ದೀರ್ಘಾಯುರಾರೋಗ್ಯಕಂ
ಕೀರ್ತಿಂ ಪುತ್ರಕಳತ್ರಬಾಂಧವಸುಹೃನ್ಮೂರ್ತಿ ಪ್ರಯಾತಿ ಧ್ರವಮ್ ||9||
|| ಇತಿ ಶ್ರೀಅಪ್ಪಣಾಚಾರ್ಯಕೃತ ಶ್ರೀರಾಘವೇಂದ್ರ ಮಂಗಲಾಷ್ಟಕಂ ಸಂಪೂರ್ಣಂ ||
*********
ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಗುರು ಸ್ತೋತ್ರ.
✍ಸ್ತೋತ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಾದ ಸ್ತೋತ್ರ ವೆಂದರೆ ಅದು ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರ.
ಇದರ ರಚನೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ ತಿಳಿಸುವ ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಯತ್ನ.
ಶ್ರೀ ಮಂತ್ರಾಲಯ ಮಹಾ ಪ್ರಭುಗಳ ಶಿಷ್ಯರಾದ ಶ್ರೀ ಬಿಚ್ಚಾಲಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ಇದನ್ನು ರಚನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದು.
ಶ್ರೀ ರಾಯರು ವೃಂದಾವನ ಪ್ರವೇಶ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅನೀರಿಕ್ಷಿತವಾಗಿ ತಿಳಿದು ಬಂದ ವಾರ್ತೆ ಇಂದ ಆಘಾತಗೊಂಡ ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ತತ್ಕ್ಷಣವೇ ಮಂಚಾಲೆಗೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.
*ಶ್ರೀ ರಾಯರ ರೂಪ ವನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಾ ತದೇಕಚಿತ್ತರಾಗಿ ಮಂಚಾಲೆ ಕಡೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ
ಶ್ರೀ ಪೂರ್ಣಭೋದ ಎಂದು ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಂಚಾಲೆಗೆ ಬಂದಾಗ
ಯೋ ಭಕ್ತ್ಯಾ ಗುರು ರಾಘವೇಂದ್ರ.....
ವಿಭೂತಿರತಲಾ.. ಎಂಬ ಶ್ಲೋಕದವರೆಗೆ ಬಂದಿತ್ತಂತೆ.
ಗುರುಗಳ ಭವ್ಯವಾದ ವೃಂದಾವನ ವನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಅವರ ಮಾತು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಆದರೆ ಆ ಸ್ತೋತ್ರ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅಪೂರ್ಣ ವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯನ ವಾಣಿಗೆ ಶ್ರೀ ಮಂತ್ರಾಲಯ ಮಹಾಪ್ರಭುಗಳು ತಮ್ಮ ವಾಣಿಯನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ
"ಸಾಕ್ಷಿ ಹಯಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಹಿ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಬೃಂದಾವನ ದಿಂದ ರಾಯರ ಧ್ವನಿ ಬಂದಿದ್ದು ಎಲ್ಲಾರಿಗು ಗೋಚರ ಮತ್ತು ಶ್ರವಣವಾಗಿದೆ.
ಶ್ರೀ ಗುರುರಾಜರಿಂದ ಮುದ್ರೆ ಬಿದ್ದ ಸ್ತೋತ್ರ ವೆಂದು ಅಂದಿನಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗೂ ಮತ್ತು ಈ ಕ್ಷಣದವರೆಗೆ ಸಹ ಅಬಾಲ ವೃದ್ದರಾದಿ ಎಲ್ಲಾ ರಾಯರ ಭಕ್ತರು ಪಠಣೆ ಮಾಡುವದು ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ಈ ಸ್ತೋತ್ರ ವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದಾಗ ಶ್ರೀ ಗುರುರಾಜರು ವೃಂದಾವನ ಒಳಗಿದ್ದು ಶ್ರೀ ಹರಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ರೂಪವಾದ ಶ್ರೀ ಹಯಗ್ರೀವ ದೇವರ ಸ್ತೋತ್ರ ವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರಂತೆ.ಆದ್ದರಿಂದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹಯಗ್ರೀವನೇ ಸಾಕ್ಷಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಿಮೆ.
ಇದನ್ನು ಭಕ್ತಿ ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸ ದಿಂದ ಪಠಣೆ ಮಾಡಿದವರಿಗೆ ಶ್ರೀ ಹರಿಯ ಕರುಣೆ ಎಂಬ ಪ್ರಸಾದ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಇಷ್ಟಾರ್ಥ ಸಿದ್ದಿಯಾಗುವದು ಎಂಬುವದು ಬರಿ ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ಮಾತಲ್ಲ. ನನಗು ಸಹ ಸಮ್ಮತ ಎನ್ನುವದು ಶ್ರೀ ಹಯಗ್ರೀವ ದೇವರು ರಾಯರ ಅಂತರಂಗ ದಲ್ಲಿದ್ದು ನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ.
ಇದನ್ನು ಅರಿತ ಶ್ರೀ ರಾಯರು "ಸಾಕ್ಷಿ ಹಯಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಹಿ" ಎಂದು ವೃಂದಾವನ ಒಳಗಿದ್ದುಕೊಂಡು ಘೋಷಿಸಿದ್ದಾರೆಂದು ಇದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಆಗಿದೆ.
ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಿಮೆ ಯನ್ನು ಗುರುಗಳ ಪಾದಾರವಿಂದಗಳಲ್ಲಿ
ಅರ್ಪಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾ*
🙏ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು🙏
ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರ ವನ್ನು ಅರ್ಥ ಸಹಿತವಾಗಿ ಶ್ರೀ ಹರಿ ವಾಯು ಗುರುಗಳ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಿರಿಯರ ಆಶೀರ್ವಾದ ಬಲದಿಂದ ನಮಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಪಾರಾಯಣ ಮಾಡಲು ಪಿಡಿಎಫ್ ಮುಖಾಂತರ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಕೊಟ್ಟ ಶ್ರೀ ಶೇಷಗಿರಿ ರಾಜ ಸಂತಿಕೆಲ್ಲೂರು ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ತಿಳಿಸುತ್ತಾ
ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾರ ಹಾರೈಕೆ,ಆಶೀರ್ವಾದ ಸಣ್ಣವನಾದ ಶ್ರೀ ಶೇಷಗಿರಿ ಮೇಲೆ ಇರಲಿ.
ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜ್ಞಾನ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಿ ಎಂದು ನೀವೆಲ್ಲರು ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿ ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
🙏ಅ.ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲ🙏
******
ಸಚ್ಛಿಷ್ಯೋಡುಗಣೋಡುಪಃ ಶ್ರಿತಜಗದ್ಗೀರ್ವಾಣಸತ್ಪಾದಪಃ |
ಅತ್ಯರ್ಥಂ ಮನಸಾ ಕೃತಾಚ್ಯುತಜಪಃ ಪಾಪಾಂಧಕಾರಾತಪಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||1||
ಕರ್ಮಂದೀಂದ್ರಸುದೀಂದ್ರ ಸದ್ಗುರುಕರಾಂಭೋಜೋದ್ಭವ ಸಂತತಂ
ಪ್ರಾಜ್ಯಧ್ಯಾನವಶೀಕೃತಾಖಿಲಜಗದ್ವಾಸ್ತವ್ಯಲಕ್ಷ್ಮೀಧವಃ |
ಸಚ್ಛಾಸ್ತ್ರಾದಿವಿದೂಷಕಾಖಿಲಮೃಷಾವಾದೀಭಕಂಠೀರವಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||2||
ಸಾಲಂಕಾರಕಕಾವೈನಾಟಕಕಲಾಕಾಣಾದಪಾತಂಜಲ
ತ್ರಯ್ಯರ್ಥಸ್ಮøತಿಜೈಮಿನೀಯಕವಿತಾಸಂಗೀತಪಾರಂಗತಃ |
ವಿಪ್ರಕ್ಷತ್ರವಿಡಂಘ್ರಿಜಾತಮುಖರಾನೇಕಪ್ರಜಾಸೇವಿತಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||3||
ರಂಗೋತ್ತುಂಗತರಂಗಮಂಗಳಕರಶ್ರೀತುಂಗಭದ್ರಾತಟ
ಪ್ರತ್ಯಸ್ಥದ್ವಿಜಪುಂಗವಾಲುಲ ಸನ್ಮಂತ್ರಾಲಯಾಖ್ಯೇಪುರೇ |
ನವ್ಯೇಂದ್ರೋಪಲನೀಲಭವ್ಯಕರಸದ್ಬøಂದಾವನಾಂತರ್ಗತಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||4||
ವಿದ್ವದ್ರಾಜಶಿರಃ ಕಿರೀಟಖಚಿತಾನಘ್ರ್ಯೋರುರತ್ನಪ್ರಭಾ
ರಾಗಾಘೌಘಹಪಾದುಕದ್ವಯಚರಃ ಪದ್ಮಾಕ್ಷಮಾಲಾಧರಃ |
ಬಾಸ್ವದ್ದಂಡಕಮಂಡಲೋಜ್ವಲಕರಾ ರಕ್ತಾಂಬರಾಡಂಬರಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||5||
ಯದ್ಬøಂದಾವನಸತ್ಪ್ರದಕ್ಷಿಣನಮಸ್ಕಾರಾಭಿಷೀಕಸ್ತುತಿ
ಧ್ಯಾನಾರಾದನ ಮೃದ್ವಿಲೇಪನಮುಖಾನೇಕೋಪಚಾರಾನ್ ಸದಾ |
ಕಾರಂಕಾರಮಭಪ್ರಯಾಂತಿ ಚತುರೋ ಲೋಕಾಃ ಪುಮರ್ಥನ್ ಸದಾ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||6||
ವೇದವ್ಯಾಸಮುನೀಶಮದ್ವಯತಿರಾಟ್ಟೀಕಾರ್ಯವಾಖ್ಯಾಮೃತಂ
ಙõÁ್ಞತ್ವಾ ಅದ್ವೈತಮತಂ ಹಲಾಹಲಸಮಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಸಮಾಖ್ಯಾಪ್ತಯೇ |
ಸಂಖ್ಯಾವತ್ಸುಖದಾಂ ದಶೋಪನಿóದಾಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಂ ಸಮಾಖ್ಯನ್ಮುದಾ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||7||
ಶ್ರೀಮದ್ವೈಷ್ಣವಲೋಕಜಾಲಕಗುರುಃ ಶ್ರೀಮತ್ಪರಿವ್ರಾಡ್ಭರುಃ
ಶಾಸ್ತ್ರೇ ದೇವಗುರುಃ ಶ್ರಿತಾಮರತರುಃ ಪ್ರತ್ಯೊಹಗೋತ್ರಸ್ವರುಃ |
ಚೇತೋತೀತಶಿರುಸ್ತಥಾ ಜಿತವರುಃ ಸತ್ಸೌಖ್ಯಸಂಪತ್ಕರುಃ
ಶ್ರೀಮತ್ಸದ್ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರಯತಿರಾಟ್ ಕುರ್ಯಾದ್ಧ್ರುವಂ ಮಂಗಲಂ ||8||
ಯಃ ಸಂಧ್ಯಸ್ವನಿಶಂ ಗುರೋವ್ರ್ರತಿಪತೇಃ ಸನ್ಮಂಗಲಸ್ಯಾಷ್ಟಕಂ
ಸದ್ಯಃ ಪಾಪಹರಂ ಸ್ವಸೇವಿವಿದುಷಾಂ ಭಕ್ತ್ಯೈವ ಬಾಭಾಷಿತಂ |
ಭಕ್ತ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸುಸಂಪದಂ ಶುಭಪದಂ ದೀರ್ಘಾಯುರಾರೋಗ್ಯಕಂ
ಕೀರ್ತಿಂ ಪುತ್ರಕಳತ್ರಬಾಂಧವಸುಹೃನ್ಮೂರ್ತಿ ಪ್ರಯಾತಿ ಧ್ರವಮ್ ||9||
|| ಇತಿ ಶ್ರೀಅಪ್ಪಣಾಚಾರ್ಯಕೃತ ಶ್ರೀರಾಘವೇಂದ್ರ ಮಂಗಲಾಷ್ಟಕಂ ಸಂಪೂರ್ಣಂ ||
*********
ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಗುರು ಸ್ತೋತ್ರ.
✍ಸ್ತೋತ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಾದ ಸ್ತೋತ್ರ ವೆಂದರೆ ಅದು ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರ.
ಇದರ ರಚನೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ ತಿಳಿಸುವ ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಯತ್ನ.
ಶ್ರೀ ಮಂತ್ರಾಲಯ ಮಹಾ ಪ್ರಭುಗಳ ಶಿಷ್ಯರಾದ ಶ್ರೀ ಬಿಚ್ಚಾಲಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ಇದನ್ನು ರಚನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದು.
ಶ್ರೀ ರಾಯರು ವೃಂದಾವನ ಪ್ರವೇಶ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅನೀರಿಕ್ಷಿತವಾಗಿ ತಿಳಿದು ಬಂದ ವಾರ್ತೆ ಇಂದ ಆಘಾತಗೊಂಡ ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ತತ್ಕ್ಷಣವೇ ಮಂಚಾಲೆಗೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಾರೆ.
*ಶ್ರೀ ರಾಯರ ರೂಪ ವನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಾ ತದೇಕಚಿತ್ತರಾಗಿ ಮಂಚಾಲೆ ಕಡೆ ಧಾವಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ
ಶ್ರೀ ಪೂರ್ಣಭೋದ ಎಂದು ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಂಚಾಲೆಗೆ ಬಂದಾಗ
ಯೋ ಭಕ್ತ್ಯಾ ಗುರು ರಾಘವೇಂದ್ರ.....
ವಿಭೂತಿರತಲಾ.. ಎಂಬ ಶ್ಲೋಕದವರೆಗೆ ಬಂದಿತ್ತಂತೆ.
ಗುರುಗಳ ಭವ್ಯವಾದ ವೃಂದಾವನ ವನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಅವರ ಮಾತು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಆದರೆ ಆ ಸ್ತೋತ್ರ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅಪೂರ್ಣ ವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯನ ವಾಣಿಗೆ ಶ್ರೀ ಮಂತ್ರಾಲಯ ಮಹಾಪ್ರಭುಗಳು ತಮ್ಮ ವಾಣಿಯನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ
"ಸಾಕ್ಷಿ ಹಯಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಹಿ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಬೃಂದಾವನ ದಿಂದ ರಾಯರ ಧ್ವನಿ ಬಂದಿದ್ದು ಎಲ್ಲಾರಿಗು ಗೋಚರ ಮತ್ತು ಶ್ರವಣವಾಗಿದೆ.
ಶ್ರೀ ಗುರುರಾಜರಿಂದ ಮುದ್ರೆ ಬಿದ್ದ ಸ್ತೋತ್ರ ವೆಂದು ಅಂದಿನಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗೂ ಮತ್ತು ಈ ಕ್ಷಣದವರೆಗೆ ಸಹ ಅಬಾಲ ವೃದ್ದರಾದಿ ಎಲ್ಲಾ ರಾಯರ ಭಕ್ತರು ಪಠಣೆ ಮಾಡುವದು ರೂಢಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ಈ ಸ್ತೋತ್ರ ವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದಾಗ ಶ್ರೀ ಗುರುರಾಜರು ವೃಂದಾವನ ಒಳಗಿದ್ದು ಶ್ರೀ ಹರಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ರೂಪವಾದ ಶ್ರೀ ಹಯಗ್ರೀವ ದೇವರ ಸ್ತೋತ್ರ ವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರಂತೆ.ಆದ್ದರಿಂದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹಯಗ್ರೀವನೇ ಸಾಕ್ಷಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಿಮೆ.
ಇದನ್ನು ಭಕ್ತಿ ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸ ದಿಂದ ಪಠಣೆ ಮಾಡಿದವರಿಗೆ ಶ್ರೀ ಹರಿಯ ಕರುಣೆ ಎಂಬ ಪ್ರಸಾದ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಇಷ್ಟಾರ್ಥ ಸಿದ್ದಿಯಾಗುವದು ಎಂಬುವದು ಬರಿ ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಆಚಾರ್ಯರು ಮಾತಲ್ಲ. ನನಗು ಸಹ ಸಮ್ಮತ ಎನ್ನುವದು ಶ್ರೀ ಹಯಗ್ರೀವ ದೇವರು ರಾಯರ ಅಂತರಂಗ ದಲ್ಲಿದ್ದು ನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ.
ಇದನ್ನು ಅರಿತ ಶ್ರೀ ರಾಯರು "ಸಾಕ್ಷಿ ಹಯಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಹಿ" ಎಂದು ವೃಂದಾವನ ಒಳಗಿದ್ದುಕೊಂಡು ಘೋಷಿಸಿದ್ದಾರೆಂದು ಇದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಆಗಿದೆ.
ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಿಮೆ ಯನ್ನು ಗುರುಗಳ ಪಾದಾರವಿಂದಗಳಲ್ಲಿ
ಅರ್ಪಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾ*
🙏ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು🙏
ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರ ವನ್ನು ಅರ್ಥ ಸಹಿತವಾಗಿ ಶ್ರೀ ಹರಿ ವಾಯು ಗುರುಗಳ ಮತ್ತು ಅವರ ಹಿರಿಯರ ಆಶೀರ್ವಾದ ಬಲದಿಂದ ನಮಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಪಾರಾಯಣ ಮಾಡಲು ಪಿಡಿಎಫ್ ಮುಖಾಂತರ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಕೊಟ್ಟ ಶ್ರೀ ಶೇಷಗಿರಿ ರಾಜ ಸಂತಿಕೆಲ್ಲೂರು ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ತಿಳಿಸುತ್ತಾ
ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾರ ಹಾರೈಕೆ,ಆಶೀರ್ವಾದ ಸಣ್ಣವನಾದ ಶ್ರೀ ಶೇಷಗಿರಿ ಮೇಲೆ ಇರಲಿ.
ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜ್ಞಾನ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಿ ಎಂದು ನೀವೆಲ್ಲರು ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿ ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
🙏ಅ.ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲ🙏
******
July 2021
"ಪುಷ್ಯಾರ್ಕ ಯೋಗ" ದಂದು ರಾಯರ ಅಷ್ಟೋತ್ತರ ಪಾರಾಯಣದ ಮಹತ್ವ ಮತ್ತು ಫಲ
ಪುಷ್ಯ ಎಂಬುದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಪದವಾಗಿದ್ದು, ಇದರ ಅರ್ಥ “ಪೋಷಿಸುವುದು”. ಗುರುವಾರ ಅಥವಾ ಭಾನುವಾರ ಪುಷ್ಯ ನಕ್ಷತ್ರ ಬಿದ್ದಾಗ ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಇದನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಧನೆಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಅದನ್ನು ಪುಷ್ಯ ಅಮೃತ ಸಿದ್ಧಿ ಯೋಗ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಪುಷ್ಯ ನಕ್ಷತ್ರದ ದಿನ ಗುರುಗಳ ಆಶೀರ್ವಾದ ಪಡೆಯಲು ಶುಭ ದಿನವಾಗಿದೆ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿಯೇ ಪುಷ್ಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಷಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಶುಭ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ರಾಯರ ಅಂತರಂಗ ಭಕ್ತರಾದ ಅಪ್ಪಣಾಚಾರ್ಯರು, ಪುಷ್ಯ ನಕ್ಷತ್ರದ ದಿನ ಗುರುರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರದ ಪಾರಾಯಣದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಅವರು ರಚಿಸಿರುವ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಅಪ್ಪಣಾಚಾರ್ಯರು,
“ಸೋಮ- ಸೂರ್ಯ ಪರಾಗೇಚ ಪುಷ್ಯಾರ್ಕಾಧಿ ಸಮಾಗಮೇ,
ಯೋನುತ್ತಮ ಮಿದಂ ಸ್ತೋತ್ರಂ ಅಷ್ಟೋತ್ತರ ಶತಮ್ ಜಪೆತ್, ಭೂತಾ ಪ್ರೇತಾ ಪಿಶಾಚಾದಿ ಪೀಡಾsಥಸ್ಯ ನಾ ಜಾಯಥೇ ”
ಇದರ ಅರ್ಥವೇನೆಂದರೆ, ಚಂದ್ರ ಅಥವಾ ಸೂರ್ಯಗ್ರಹಣ ಇದ್ದಾಗ ಅಥವಾ ಭಾನುವಾರ ಪುಷ್ಯ ನಕ್ಷತ್ರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ರಾಯರ ಅಷ್ಟೋತ್ತರ ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಿದರೆ ಜಾತಕದಲ್ಲಿ ಇರುವ ದೋಷ ಮುಕ್ತವಾಗಿ, ಸನ್ಮಾರ್ಗ ದೊರಕುವುದು. ಯಾರು ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು 108 ಬಾರಿ ಪಠಿಸುವರೋ ಅ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಯಾವುದೇ ದುಷ್ಟಶಕ್ತಿಗಳು ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವೆಲ್ಲರೂ 2021 ಜುಲೈ ,೧೧ ರ ಭಾನುವಾರದಂದು ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಮೃತಿಕ ಬೃಂದಾವನ ಅಥವಾ ಅವರ ಚಿತ್ರಪಟದ ಮುಂದೆ ಆಸೀನರಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಶ್ರೀ ರಾಯರ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಬಾರಿ ಜಪಿಸಿ, ಅವರ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಗಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ಈ ಶುಭ ದಿನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ. ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ, ಸುಜ್ಞಾನನವನ್ನು ನೀಡಿ, ಅನಂದವನ್ನು ಸದಾ ನೀಡುವ ರಾಯರ ಅನುಗ್ರಹ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮೇಲೆ ಸದಾ ಇರಲಿ.
ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಅಷ್ಟೋತ್ತರ ಶತನಾಮಾವಳಿಃ
ಓಂ ಸ್ವವಾಗ್ದೇವತಾ ಸರಿದ್ಭಕ್ತವಿಮಲೀಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಶ್ರೀರಾಘವೇಂದ್ರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸಕಲಪ್ರದಾತ್ರೇ ನಮಃ | ಓಂ ಭಕ್ತಾಘಸಂಭೇದನದೃಷ್ಟಿ ವಜ್ರಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ಕ್ಷಮಾ ಸುರೇಂದ್ರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಹರಿಪಾದ ಪದ್ಮನಿಷೇವಣಾಲ್ಲಬ್ಧ ಸರ್ವಸಂಪದೇ ನಮಃ |
ಓಂ ದೇವಸ್ವಭಾವಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ದಿವಿಜದ್ರುಮಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ಇಷ್ಟಪ್ರದಾತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಭವ್ಯಸ್ವರೂಪಾಯ ನಮಃ | ೧೦
ಓಂ ಭವದುಃಖಶೂಲ ಸಂಘಾಗ್ನಿಚರ್ಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸುಖಧೈರ್ಯಶಾಲಿನೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಸಮಸ್ತ ದುಷ್ಟಗ್ರಹನಿಗ್ರಹಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ದುರತ್ಯಯೋಪಪ್ಲವಸಿಂಧುಸೇತವೇ ನಮಃ |
ಓಂ ನಿರಸ್ತದೋಷಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ನಿರವದ್ಯದೇಹಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ಪ್ರತ್ಯರ್ಥಿಮೂಕತ್ವನಿಧಾನಭಾಷಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ವಿದ್ವತ್ಪರಿಜ್ಞೇಯ ಮಹಾವಿಶೇಷಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ವಾಗ್ವೈಖರೀನಿರ್ಜಿ ಭವ್ಯ ಶೇಷಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸಂತಾನಸಂಪತ್ ಪರಿಶುದ್ಧ ಭಕ್ತಿ ವಿಜ್ಞಾನ ವಾಗ್ತೇಹ ಸುಪಾಟವಾದಿದಾತ್ರೇ ನಮಃ | ೨೦
ಓಂ ತಾಪತ್ರಯವಿನಾಶಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಚಕ್ಷುಪ್ರದಾಯಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಹರಿಚರಣ ಸರೋಜರಜೋಭೂಷಿತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ದುರಿತಕಾನನದಾವಭೂತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸರ್ವತಂತ್ರಸ್ವತಂತ್ರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಶ್ರೀಮಧ್ವಮತವರ್ಧನಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸತತಸನ್ನಿಹಿತಾಶೇಷದೇವತಾಸಮುದಾಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಶ್ರೀಸುಧೀಂದ್ರವರಪುತ್ರಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವಸಿದ್ಧಾಂತಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಯತಿಕುಲತಿಲಕಾಯ ನಮಃ | ೩೦
ಓಂ ಜ್ಞಾನಭಕ್ತ್ಯಾಯುರಾರೋಗ್ಯ ಸುಪುತ್ರಾದಿವರ್ಧನಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಪ್ರತಿವಾದಿಮಾತಂಗ ಕಂಠೀರವಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸರ್ವವಿದ್ಯಾಪ್ರವೀಣಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ದಯಾದಾಕ್ಷಿಣ್ಯ ವೈರಾಗ್ಯಶಾಲಿನೇ ನಮಃ |
ಓಂ ರಾಮಪಾದಾಂಬುಜಾಸಕ್ತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ರಾಮದಾಸಪದಾಸಕ್ತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ರಾಮಕಥಾಸಕ್ತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ದುರ್ವಾದಿದ್ವಾಂತರವಯೇ ನಮಃ |
ಓಂ ವೈಷ್ಣವೇಂದೀವರೇಂದವೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಶಾಪಾನುಗ್ರಹಶಕ್ತಾಯ ನಮಃ | ೪೦
ಓಂ ಅಗಮ್ಯಮಹಿಮ್ನೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಮಹಾಯಶಸೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಶ್ರೀಮಧ್ವಮತ ದುಗ್ದಾಬ್ಧಿಚಂದ್ರಮಸೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಪದವಾಕ್ಯಪ್ರಮಾಣಪಾರಾವಾರ ಪಾರಂಗತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಯೋಗೀಂದ್ರಗುರವೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಮಂತ್ರಾಲಯನಿಲಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಪರಮಹಂಸ ಪರಿವ್ರಾಜಕಾಚಾರ್ಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸಮಗ್ರಟೀಕಾವ್ಯಾಖ್ಯಾಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಚಂದ್ರಿಕಾಪ್ರಕಾಶಕಾರಿಣೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಸತ್ಯಾದಿರಾಜಗುರವೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಭಕ್ತವತ್ಸಲಾಯ ನಮಃ | ೫೦
ಓಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಫಲದಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಜ್ಞಾನಪ್ರದಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸರ್ವಪೂಜ್ಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ತರ್ಕತಾಂಡವವ್ಯಾಖ್ಯಾಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಕೃಷ್ಣೋಪಾಸಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಕೃಷ್ಣದ್ವೈಪಾಯನಸುಹೃದೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಆರ್ಯಾನುವರ್ತಿನೇ ನಮಃ |
ಓಂ ನಿರಸ್ತದೋಷಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ನಿರವದ್ಯವೇಷಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಪ್ರತ್ಯರ್ಧಿಮೂಕತ್ವನಿದಾನಭಾಷಾಯ ನಮಃ | ೬೦
ಓಂ ಯಮನಿಯಮಾಸನ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಪ್ರತ್ಯಾಹಾರ ಧ್ಯಾನಧಾರಣ ಸಮಾಧ್ಯಷ್ಟಾಂಗಯೋಗಾನುಷ್ಟಾನ ನಿಷ್ಟಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸಾಂಗಾಮ್ನಾಯಕುಶಲಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಜ್ಞಾನಮೂರ್ತಯೇ ನಮಃ |
ಓಂ ತಪೋಮೂರ್ತಯೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಜಪಪ್ರಖ್ಯಾತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ದುಷ್ಟಶಿಕ್ಷಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಶಿಷ್ಟರಕ್ಷಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಟೀಕಾಪ್ರತ್ಯಕ್ಷರಾರ್ಥಪ್ರಕಾಶಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಶೈವಪಾಷಂಡಧ್ವಾಂತ ಭಾಸ್ಕರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ರಾಮಾನುಜಮತಮರ್ದಕಾಯ ನಮಃ | ೭೦
ಓಂ ವಿಷ್ಣುಭಕ್ತಾಗ್ರೇಸರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸದೋಪಾಸಿತಹನುಮತೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಪಂಚಭೇದಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಸ್ಥಾಪಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಅದ್ವೈತಮೂಲನಿಕೃಂತನಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಕುಷ್ಠಾದಿರೋಗನಾಶಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಅಗ್ರಸಂಪತ್ಪ್ರದಾತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ವಾಸುದೇವಚಲಪ್ರತಿಮಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಕೋವಿದೇಶಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಬೃಂದಾವನರೂಪಿಣೇ ನಮಃ | ೮೦
ಓಂ ಬೃಂದಾವನಾಂತರ್ಗತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಚತುರೂಪಾಶ್ರಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ನಿರೀಶ್ವರಮತ ನಿವರ್ತಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸಂಪ್ರದಾಯಪ್ರವರ್ತಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಜಯರಾಜ ಮುಖ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯವೇತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಭಾಷ್ಯಟೀಕಾದ್ಯವಿರುದ್ಧಗ್ರಂಥಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಸದಾಸ್ವಸ್ಥಾನಕ್ಷೇಮಚಿಂತಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಕಾಷಾಯಚೇಲಭೂಷಿತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ದಂಡಕಮಂಡಲುಮಂಡಿತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಚಕ್ರರೂಪಹರಿನಿವಾಸಾಯ ನಮಃ | ೯೦
ಓಂ ಲಸದೂರ್ಧ್ವಪುಂಡ್ರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಗಾತ್ರಧೃತ ವಿಷ್ಣುಧರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸರ್ವಸಜ್ಜನವಂದಿತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಮಾಯಿಕರ್ಮಂದಿಮತಮರ್ದಕಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ವಾದಾವಲ್ಯರ್ಥವಾದಿನೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಸಾಂಶಜೀವಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಮಾಧ್ಯಮಿಕಮತವನಕುಠಾರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಪ್ರತಿಪದಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷರಂ ಭಾಷ್ಯಟೀಕಾರ್ಥ (ಸ್ವಾರಸ್ಯ) ಗ್ರಾಹಿಣೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಅಮಾನುಷನಿಗ್ರಹಾಯ ನಮಃ | ೧೦೦
ಓಂ ಕಂದರ್ಪವೈರಿಣೇ ನಮಃ |
ಓಂ ವೈರಾಗ್ಯನಿಧಯೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಭಾಟ್ಟಸಂಗ್ರಹಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ದೂರೀಕೃತಾರಿಷಡ್ವರ್ಗಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಭ್ರಾಂತಿಲೇಶವಿಧುರಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸರ್ವಪಂಡಿತಸಮ್ಮತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಅನಂತಬೃಂದಾವನನಿಲಯಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸ್ವಪ್ನಭಾವ್ಯರ್ಥವಕ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಯಥಾರ್ಥವಚನಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಸರ್ವಗುಣಸಮೃದ್ಧಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಅನಾದ್ಯವಿಚ್ಛಿನ್ನ ಗುರುಪರಂಪರೋಪದೇಶ ಲಬ್ಧಮಂತ್ರಜಪ್ತ್ರೇ ನಮಃ |
ಓಂ ಧೃತಸರ್ವದ್ರುತಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ರಾಜಾಧಿರಾಜಾಯ ನಮಃ |
ಓಂ ಗುರುಸಾರ್ವಭೌಮಾಯ ನಮಃ | ಓಂ ಮಂತ್ರಾಲಯ ನಿವಾಸಿನೇ ನಮಃ
ಓಂ ಶ್ರೀಮೂಲರಾಮಾರ್ಚಕ ಶ್ರೀರಾಘವೇಂದ್ರ ಯತೀಂದ್ರಾಯ ನಮಃ |
ಇತಿ ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಅಷ್ಟೋತ್ತರಶತನಾಮಾವಳೀ |
|| ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣಾರ್ಪಣಮಸ್ತು ||
****
No comments:
Post a Comment