vibudhavarya teertharu udupi 1739 matha sode mutt yati 29 marghashira shukla panchami ವಿಬುಧವರ್ಯ ತೀರ್ಥರು

Sri Vibudhavarya Theertha

Sri Vibudhavarya Theertha is the 28th saint after Sri Vishnu Theertha in the guru parampare of Sode mutt.

Poorvashrama Name : —

Ashrama Guru : Sri Viswavandya Theertha

Ashrama Shishya : Sri Viswanidhi Theertha

Aradhana : Margashira Shudha Panchami

Vrundavana : Udupi

Sri Vibudhavarya Theertha took Ashrama from Sri Viswavandya Theertha and ruled the Peeta for 15 years. He was a great poet and wrote ‘Subhadraharana’. He renovated his mutt in Sode. He did paata to many saints during his time. He wrote Vyakhyana to each word of Vishnu Sahasranama in poetic style and also wrote Tippani to it. His Vrundavana is besides that of Sri Vageesha Theertha in Udupi. He did paryaya in 1724-25.

After handing over Peeta to Sri Viswanidhi Theertha he entered Vrundavana at Udupi.

********

info from sodemutt website--->

Sri Vibudhavaryatirtha was disciple of Sri Vishwavandyatirtha. He was a great scholar and saint of high rank. He engaged always in teaching the Shastric works like Nyayasudha, Yuktimallika etc. He has composed a great Mahakavya namely Subhadraharana. He has written Shloka formed commentary on Vishnusahasranama and also a gloss on that. This commentary is rare of its kind. He gained a very good deal of mastery over different lores, including Vedanta by the gracious blessings of Madhva and Vadiraja. He used to teach major works to some pontiffs and other scholars of that time. Might be in travel or not, he used to make Parayana of 'Sarvamula' and other works regularly. He undertook the renovation of Vadiraja Matha at Sode for the first time and completed that. The tradition records an unique incident that happened in the life of Sri Vibudhavaryatirtha. And that confirms the seer's super power of favouring and castigating.

There was a brahmin by name Ramakrishna in Udyavara, four kms away from Udupi. Being jealous with Vibudha-varyaswamiji, he misinform-ed to the king of Ikkeri about the character of Swamiji. Listening to that, the king made up his mind to attack and punish Swamiji. He planned and deployed some royal servants on border point. Once Swamiji, on the way to Sode, was supposed to cross that border point. He was stopped and detained by that force. The king robbed golden ornaments, silver articles and honorific materials and deported Swamiji and his followers off the border line. Swamiji felt very bad and with followers airdashed to Sode. There he resorted to the vow of fast and began the devoted service at the feet of Vadiraja. After some days, pleased with the devoted service of Vibudhavaryatirtha, Vadiraja appeared in the dream and consoled him. As a remedy to all this, Vadiraja asked to compose a great poem 'Subhadraharana'. Accordingly, Vibudhavaryatirtha started the composing of great poem. When it was about to complete Vadiraja again appeared in the dream and instructed Swamiji not to compose the last auspicious Shloka. Vibudhavaryatirtha stayed at Sode for some more time and used to worship the icons of Parampara on banana leaf with flowers and Tulasi. This continued for some period. And again Vadiraja appeared in the dream and asked Swamiji to compose the last Shloka and complete the work. Following day, when Vibudhavaryatirtha was composing the last auspicious Shloka, a rich man, at the dream-hint of Vadiraja, came there and in the presence of Swamiji, consecrated sixteen thousand silver coins at the holy spot of Vrindavana. Vibudhavaryatirtha got all the ornaments done with that amount. Meanwhile, as a result of sinful act of Gurudroha, King Nagara Ikkeri lost his wife and children. And he was repenting for that sinful act. He was also waiting for the arrival of Swamiji. After some days, Swamiji set out for Udupi. When Swamiji reached the boundary line of his kingdom, king fell at the feet of Swamiji and earnestly appealed to redeem him from the evil effects of that sinful act. He clarified that he was misinformed and prompted to commit the blunder.

He said that he had then realised the truth. He begged repeatedly to bless him by doing the worship at his palace and receiving the honour. Swamiji rejected his request outright and said �You are rogue and fate rejected. You have shown disrespect and done injustice. You have pained me by your arrogant behaviour. Hence, I don't come to your abode� Saying thus Swamiji marched ahead. Then with repentance, king fell at the feet of Swamiji and wept a lot. Swamiji was kind enough and accepted his request. He went to king's abode, performed the worship and received the hospitality. The king detailed that he was misinformed and misguided by Ramakrishnayya of Udyavara and hence all that offence occurred. He also told that he had lost his wife, children and other things. He realised that it was because of Gurudroha he was suffering severely. He was totally afraid of evil results in this life and the life hereafter. He begged Swamiji to forgive. He immediately brought back the box containing golden ornaments and other silver articles. When the box was opened, there was surprise to see that except face-amulet and sapphire (blue) gem of the weapon of Hayagriva icon, everything was turned into ash. The king offered ornaments and also all golden coins he had. Swamiji, being compassionate warded the king's defect off. The king wanted to punish Ramakrishnayya but, Swamiji stopped him to do so. Swamiji told that punishing a Brahmin would indeed cause Brahmadroha and hence that was not acceptable. He also said that Ramakrishnayya, owing to his mischief deed, would suffer a lot. As Swamiji foretold, Ramakrishnayya, with poverty and more number of torturing children, was totally unhappy and distressed and ended his life with severe suffering.

Sri Vibudhavaryatirtha taught Srimanyayasudha for eleven times and did the Mangala on grand scale at Udupi and Sode. Swamiji, at his old age, tended to write commentary on Nyayasudha namely �Vimalabodhini�. He started writing but in his dream, he was instructed by Vadiraja to stop that. Vadiraja also convinced him that he had already fulfilled the objectives or goals of life, there was no need to write any commentary as such. Vadiraja advised him to resort to medtiation. Vibudhavaryatirtha gave up the writing and left for Udupi. He also resorted to the meditation for remaining period and entered the holy Vrindavana in the year 1739 A.D. He performed Krishnaparyaya during 1724-25. Swamiji's Aradhana falls on Margashira month-Bahula Shashti. His Vrindavana is situated at the back of Vrindavanacharya's Vrindavana in Udupi. The period of his pontificial incharge of Vedanta empire was 17 years.

******

ಇಂದು ಶ್ರೀ ಸ್ವಾದಿ ಮಠದ 17ನೆ ಶತಮಾನದ ಯತಿಗಳಾದ, ಮೊದಲ ಸಲ ಮಠದ ಜೀರ್ಣೋದ್ಧರಣ ಮಾಡಿಸಿದ, ಸಂಚಾರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸರ್ವಮೂಲ ಗ್ರಂಥಗಳ ಪಾರಾಯಣ,  ಪ್ರವಚನ ಬಿಡದೆ ಮಾಡಿದ, ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣುಸಹಸ್ರನಾಮಕ್ಕೆ ಶ್ಲೋಕರೂಪವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ರಚನೆ ಮಾಡಿದ, ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕವಿಗಳೆಂದೇ ಖ್ಯಾತರಾದ, ಸುಭದ್ರಾಪಹರಣ ವೆನ್ನುವ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ರಚಿಸಿದಂತಹ, ಶ್ರೀಮದಾಚಾರ್ಯರ, ರಾಜರ ವಿಶೇಷ ಆರಾಧಕರಾದ ಶ್ರೀ ವಿಭುದವರ್ಯ ತೀರ್ಥರ ಆರಾಧನಾ ಮಹೋತ್ಸವ ಇವರ ವೃಂದಾವನ ಸಹ ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ಇವರ ಗುರುಗಳಾದ ಶ್ರೀ ವಿಶ್ವವಂದ್ಯತೀರ್ಥರ ವೃಂದಾವನದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಇದೆ..

ಇವರ ಕುರಿತಾದ ಲೇಖನ ಸಮೂಹದ ಚಿರಂಜೀವಿ.  ಸುಮುಖ್ ಮೌದ್ಗಲ್ಯ ಬರೆದಿರುವುದನ್ನು ಓದೋಣ ಬನ್ನಿ

👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽

ಮಾರ್ಗಶಿರ ಕೃಷ್ಣ ಷಷ್ಠಿ 

 ಸಹಸ್ರನಾಮವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಕುಶಲಂ ವಾದಿರಾಟ್ ಪ್ರಿಯಮ್। 

 ವಂದೇ ವಿಭುದವರ್ಯಾರಂ ಪಾಠಪ್ರವಚನೇರತಮ್॥ 

ಶ್ರೀಮನ್ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯರ ನಂತರ ಶ್ರೀವಿಷ್ಣುತೀರ್ಥರ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸೋದೆ ವಾದಿರಾಜಮಠದ 28ನೇ ಯತಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀವಿಭುದವರ್ಯತೀರ್ಥರ ಆರಾಧನೆ ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ.

ಶ್ರೀವಿಶ್ವವಂದ್ಯತೀರ್ಥರಿಂದ ಆಶ್ರಮವನ್ನು ಸ್ವೀಕಾರಮಾಡಿದ ಯತಿಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯವನ್ನು ನ್ಯಾಯಸುಧಾ, ಯುಕ್ತಿಮಲ್ಲಿಕಾ ಮುಂತಾದ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ಬೋಧಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ಸುಭದ್ರಾಹರಣ ಎಂಬ ಮಹಾಕಾವ್ಯವನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಮಹಾನುಭಾವರು.ಇದಲ್ಲದೇ ಶ್ರೀಗಳು ವಿಷ್ಣುಸಹಸ್ರನಾಮಕ್ಕೆ ಟೀಕಾಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಮಧ್ವಾಚಾರ್ಯರ ಶಾಸ್ತ್ರಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಮಕಾಲೀನ ಯತಿಗಳಿಗೆ ಬೋಧಿಸಿದ್ದುಂಟು. ಹೆಚ್ಚು ಸಂಚರಿಸದೆ ನಿತ್ಯವೂ ಸರ್ವಮೂಲ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಬಿಡದೆ ಪಾರಾಯಣಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲಿಗೆ ಸೋದೆ ಶ್ರೀವಾದಿರಾಜ ಮಠದ ಜೀರ್ಣೋದ್ಧಾರದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಕೈಗೊಂಡು ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು. 

ಒಮ್ಮೆ ಉದ್ಯಾವರದಲ್ಲಿ ರಾಮಕೃಷ್ಣನೆಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ಶ್ರೀಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಿನಿಂದ ಇಕ್ಕೇರಿಯ ರಾಜನಿಗೆ ಶ್ರೀಗಳ ಸ್ವಭಾವದ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಸಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಹೇಳಿದನು. ಇದನ್ನು ತಿಳಿದ ರಾಜ ಶ್ರೀಗಳ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿ ಶಿಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕೆ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದನು. ಮತ್ತು ಗಡಿ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೇವಕರನ್ನು ಇಟ್ಟನು. ಶ್ರೀಗಳು ಸೋದೆ ಸಂಚಾರದಲ್ಲಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಆ ಗಡಿ ಭಾಗವನ್ನು ದಾಟಿಯೇ ಮುಂದೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು. ...

ಸೇವಕರು ಶ್ರೀಗಳ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ರಾಜನು ಶ್ರೀಗಳ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದಂತಹ ಎಲ್ಲ ಬಂಗಾರ , ಬೆಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಉಪಯುಕ್ತವಾದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆದನು. 

ಶ್ರೀಗಳವರು ಬಹಳ ಬೇಸರಗೊಂಡು ಸೋದೆಗೆ ಬಂದು ವಾದಿರಾಜರ ಬೃಂದಾವನದ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಉಪವಾಸ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು.

ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನದ ನಂತರ ಶ್ರೀವಾದಿರಾಜರು ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಅವರಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿದರು. 

ಶ್ರೀವಾದಿರಾಜರು ವಿಭುದವರ್ಯತೀರ್ಥರಿಗೆ " ಸುಭದ್ರಾಹರಣ "ವನ್ನು ರಚಿಸುವಂತೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದರು. ಶ್ರೀಗಳವರು ಆದೇಶದಂತೆ ಗ್ರಂಥರಚನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಗ್ರಂಥವು ಇನ್ನೇನು ಮುಗಿಯಬೇಕೆಂಬುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಾದಿರಾಜರು ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಕೊನೆಯ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು ರಚಿಸಬೇಡೆಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಶ್ರೀಗಳು ಸೋದೆಯಲ್ಲೇ ನೆಲಸಿ ತಮ್ಮ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದಂತಹ ಉಪಾಸನಾ ಮೂರ್ತಿಗಳನ್ನು ಬಾಳೆಲೆಯ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದರು..

ಮುಂದೊಂದು ದಿನ, ಮತ್ತೆ ವಾದಿರಾಜರು ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಕೊನೆಯ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು ರಚಿಸಿ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಬೇಕೆಂದು ಆದೇಶಿಸಿದರು...ವಾದಿರಾಜರ ಸ್ವಪ್ನ ಸೂಚನೆಯಂತೆ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು ರಚನೆಮಾಡುತ್ತಿರುವಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀಮಂತನು ಬಂದು 16000 ಬೆಳ್ಳಿನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು .ಶ್ರೀಗಳವರು ಅದರಿಂದ ದೇವರಿಗೆ ಸಲ್ಲುವ ಎಲ್ಲ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸಿ ಪೂಜಿಸಿದರು...

ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಶ್ರೀಗಳಿಗೆ ಮಾಡಿದ ದ್ರೋಹದಿಂದ ರಾಜನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ವ್ಯಥೆ ಪಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪದಿಂದ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಎದುರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದನು....

ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಉಡುಪಿಯ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ರಾಜನು ಬಂದು ತನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಕ್ಷಮಾಯಾಚಿಸಿದನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದು ಸಂಸ್ಥಾನ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಡನು ...ಮೊದಲಿಗೆ ಶ್ರೀಗಳು ನಿರಾಕರಿಸಿದರೂ .....ತದನಂತರ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. 

ತಾನು ಕೊಳ್ಳೆಹೊಡೆದಿದ್ದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಪುನಃ ತಂದು ಶ್ರೀಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದಾಗ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನೆಂದರೆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಯಗ್ರೀವದೇವರ ಮುಖವಾಡ ಬಿಟ್ಟು ಮಿಕ್ಕಿದ್ದೆಲ್ಲ ಬೂದಿಯಾಗಿದ್ದವು. ರಾಜನು ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತವಾಗಿ ತನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಚಿನ್ನದ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು...

ರಾಮಕೃಷ್ಣನು ಈ ಪಾಪದಿಂದ ನರಳಿ ನರಳಿ ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದನು.

ಶ್ರೀಗಳವರು ಸತತ 11ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಬೋಧಿಸಿ ವಿಜೃಂಭಣೆಯಿಂದ ಮಂಗಳವನ್ನು ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ನೆರವೇರಿಸಿದರು . ನ್ಯಾಯಸುಧಾ ಗ್ರಂಥಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಇಳಿ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ವಿಮಲಬೋಧಿನಿ ಎಂಬ ಟೀಕೆಯನ್ನು ಬರೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದರು...ಆದರೆ ವಾದಿರಾಜರು ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ ಬಂದು  ಟೀಕೆಯನ್ನು ಬರೆಯಬೇಡವೆಂಬುದಾಗಿ ಆದೇಶಿಸಿದರು..ಹಾಗೂ ಈಗಾಗಲೇ ಬದುಕಿನ ಎಲ್ಲ ಗುರಿಗಳನ್ನು ಈಗಾಲೇ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿರುವುದರಿಂದ...ಟೀಕೆಯನ್ನು ಬರೆಯಬೇಡಿರೆಂದು ವಿನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಆದೇಶಮಾಡಿದರು...ಹೆಚ್ಚು ಧ್ಯಾನಾರೂಢರಾಗಿರುವಂತೆಯೂ ಹೇಳಿದರು...

ಶ್ರೀವಿಭುದವರ್ಯರು ಅರ್ಧದಲ್ಲೇ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಉಡುಪಿಗೆ ತೆರಳಿದರು...

1724-1725 ರಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣಪೂಜಾ ಪರ್ಯಾಯವನ್ನು ನೆರವೇರಿಸಿದರು ಮತ್ತು 17 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ವೇದಾಂತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನಾಳಿದರು.

ಧ್ಯಾನಾರೂಢರಾಗಿಯೇ ಶ್ರೀಗಳವರು ಮಾರ್ಗಶಿರ ಕೃಷ್ಣ ಷಷ್ಠಿ 1739AD ಯಂದು ಬೃಂದಾವನಸ್ಥರಾದರು.

end

***